Special
อชิระในชุดนอนเดินไปเดินมาอยู่หน้าห้องคลอดเป็นหนูติดจั่น ใจเต้นตึกตัก มือเย็นเท้าเย็น เย็นไปทั้งตัวก็ว่าได้ เดินอยู่แบบนี้ตั้งแต่ที่ขนมหวานถูกเข็นเข้าไปในห้องคลอด จากเวลานั้นมาตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบสองชั่วโมงเห็นจะได้
“คลอดหรือยังวะ ลูกครับอย่าให้แม่ปวดนานนะ รีบๆ ออกมาได้แล้ว พ่ออยากเห็นหน้าใจจะขาดแล้วเนี่ย” อชิระบ่นออกมา พลางเดินไปเดินมา เป็นห่วงขนมหวานก็เป็นห่วง ตื่นเต้นก็ตื่นเต้น ที่จะได้เจอหน้าลูกชายเสียที
เขายังจำวินาทีที่ขนมหวานบอกว่าปวดท้องได้ขึ้นใจ ตอนนั้นเขาทั้งตกใจและดีใจจนทำอะไรไม่ถูก แทบจะอุ้มขนมหวานจับยัดใส่รถมาด้วยซ้ำ ดีที่ขนมหวานวางแผนไว้เรียบร้อยเตรียมข้าวของเครื่องใช้ไว้ในรถไว้รอ ตั้งแต่รู้กำหนดการวันคลอด
ไม่อย่างนั้นไม่อยากจะคิดเลยว่าเขาจะเป็นยังไง คงทำอะไรไม่ถูกลนลานไปหมด สุดท้ายก็คงไม่ได้อะไรติดมือมาสักอย่าง
“ญาติคุณขนมหวานเชิญด้านในค่ะ” เสียงที่ประกาศออกม
