วันนี้ขนมหวานมีเรียนเช้าและเลิกเที่ยง หญิงสาวตั้งใจจะว่าช่วงบ่ายเธอจะเข้าห้องสมุดของมหาวิทยาลัยเสียหน่อย ไม่รู้จะมีคู่มือการทำอาหารหรือบทความอะไรเกี่ยวกับอาหารไหม “ขนมจ๋า ไปซื้อกระเป๋าเป็นเพื่อนหน่อยสิ” ใบบัวเอียงหน้ามาซบตรงไหล่ เงยหน้ามองเพื่อนสาวตาปริบๆ เป็นการอ้อน ขนมหวานยิ้มให้ “ไม่ได้จ้ะ มีเรื่องสำคัญต้องไปทำ” คนที่นั่งอ้อนดีดตัวนั่งตรง เท้าคางมองเพื่อนสาวด้วยความอยากรู้เต็มเปี่ยมจนล้นออกมาทางสายตา “อะไรอะ มีงานเหรอ” “ไม่หรอก ไม่รู้จะได้ทำอีกไหม เมื่อวานคุณอชิรู้ ด่ายับ” ใบบัวถอนหายใจพรืด ด้วยความหนักใจแทนเพื่อน “นั่นไง ว่าแล้วเชียวว่าแกต้องโดนอะ ถ้าอย่างนั้นเรื่องสำคัญที่ว่าคืออะไร” “ไปเข้าห้องสมุด ว่าจะดูหนังสือหน่อย บัวฉันอยากทำขนมขาย อยากมีเงินเยอะๆ แกว่ามันจะดีไหมวะ” “ถ้าขายได้มันดีทั้งนั้นแหละ แล้วอยู่ดีๆ ทำไมถึงอยากหารายได้เสริม ท่านอธิการเขาก็ให้เงินแกใช้ทุกเดือนไม่ใช่เ