“หลังจากคืนนั้น...เมย์กับอาจารย์ตุลย์ก็หาโอกาสเจอกันบ่อยๆค่ะ”
วรรณสุภางค์ฟังพลางละเล็งนิ้วบนแป้นพิมพ์อย่างเมามันส์
“แล้วอาจารย์สตีฟล่ะคะ”
“กับอาจารย์สตีฟก็เหมือนกันค่ะ เรานัดเจอกันตลอด ที่คอนโดของเขาบ้าง บางทีก็เปิดโรงแรม แล้วแต่โอกาสน่ะค่ะ”
“โดยที่อาจารย์ทั้งสองคนไม่รู้เลยใช่มั้ยคะว่าพวกเขาต่างก็มีความสัมพันธ์กับน้องเมย์”
“ไม่ทราบค่ะ จนกระทั่งครั้งหลังสุด ก่อนที่เรื่องจะแดงออกมา...”
“เกิดเรื่องอะไรขึ้นคะ”
“มันเป็นวันแต่งงานของอาจารย์ตุลย์น่ะค่ะ เมย์รู้สึกหวงนิดหน่อยที่อาจารย์กำลังจะแต่งงาน”
“เอ๊ะ...น้องเมย์จะบอกว่าน้องเมย์เกิดหลงรักอาจารย์ตุลย์ขึ้นมาอย่างนั้นหรือ?”
“ไม่ใช่หรอกค่ะ...ไม่ใช่ซะทีเดียว...คือ...เมย์แค่หวงน่ะค่ะ แบบว่าไม่ได้หึง แต่หวง วัวเคยค้าม้าเคยขี่เลยรู้สึกเหมือนเสียม้าไปน่ะค่ะ”
“อ๋อ...เสียม้า” นักเขียนสาวพยายามจะทำความเข้าใจหญิงสาวตรงหน้า แม้ไม่เข้าใจเจ้าหล่อนส
