"เข้าไปกินอะไรหน่อยไหม"
วันเพ็ญเอ่ยถามเมื่อรถแล่นเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน
"ก็ดีครับ ผมกำลังหิวอยู่พอดี"
"พี่ว่าขับรถไปจอดในโรงจอดรถดีกว่านะ เราจะได้ไม่ต้องเปียกฝน"
วันเพ็ญบอกพลางชี้มือไปที่โรงจอดรถที่อยู่ไม่ไกล
"ครับ"
"ธีร์อยากกินอะไรเดี๋ยวพี่ทำให้"
วันเพ็ญเอ่ยอย่างใจดี ก่อนจะนั่งลงบนโซฟาตัวยาว
"ถ้าผมอยากกินพี่ พี่จะยอมให้กินไหมครับ"
"ธีร์อยากกินแบบไหนล่ะ กินรองท้องหรือกินแบบจุกๆ"
วันเพ็ญถามพลางปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกทีละเม็ด
"ก็ต้องกินแบบจุกๆ สิครับถึงจะอิ่ม"
เมธีตอบ พลางมองดูวันเพ็ญปลดกระดุมเสื้อ แววตาเขาเต็มไปด้วยไฟปรารถนา เขาค่อยๆถอดเสื้อผ้าออกจนหมด ตอนนี้ร่างกำยำเหลือแค่ร่างกายที่เปล่าเปลือย
"ถ้าอยากกินจุกๆ ธีร์คงต้องนอนค้างบ้านพี่แล้วล่ะ" วันเพ็ญกระซิบข้างหูเขาเสียงหวาน
"ได้สิครับ...ผมจะกินให้อิ่มเลย"
เมธีโน้มใบหน้าลงไปกระซิบข้างหูขาวผ่อง ก่อนจะมอบจูบอันเร่าร้อนให้แก่เธอ
