สาวใช้โคตรแซ่บ 2 : แอบดู
1182 Words
เนื้อนวลทำงานที่บ้านของภานุครบหนึ่งเดือนแล้ว เธอเรียนรู้งานทุกอย่างจากป้าชื่นด้วยความตั้งใจและก็ทำมันออกมาได้ดีมาก จนหญิงสูงวัยเอ่ยชมเธอไม่ขาดปาก ในที่สุดก็มาถึงวันที่ป้าชื่นต้องกลับบ้านแล้ว
"ป้าจ๋าอยู่ต่ออีกนิดนะ"
เนื้อนวลเข้าไปกอดผู้เป็นป้าพลางออดอ้อนเสียงหวาน
"แกทำเป็นหมดทุกอย่างแล้ว ยังจะมาอ้อนให้ป้าอยู่ด้วยอีกเหรอ"
"ก็ฉันรู้สึกโหวงเหวงนี่นา...ป้าอยู่ต่ออีกสักเดือนนะ"
"ไม่ได้หรอก! แค่นี้ป้าก็เกรงใจคุณผู้ชายจะแย่"
ป้าชื่นรีบปฏิเสธหลานสาว เพราะหญิงสูงวัยเกรงใจเจ้านายที่ต้องจ่ายเงินเดือนให้นางโดยใช่เหตุ ตอนแรกป้าชื่นตั้งใจจะอยู่สอนงานเนื้อนวลสักอาทิตย์ก็กลับ แต่หลานสาวรบเร้าให้อยู่ต่อนางจึงจำใจอยู่เพราะสงสารหลาน จนกระทั่งเวลาล่วงเลยมาเป็นเดือน
"อยู่ต่ออีกหน่อยก็ไม่ได้"
"ถ้าป้าอยู่ต่อใครจะดูแลแม่แก"
"โธ่ป้า! เอาแม่มาอ้างอย่างนี้ใครจะกล้าขอให้ป้าอยู่ต่อ"
"หรือว่าแกไม่เป็นห่วงแม่"
"ห่วงสิจ้ะ...ฉันว่าป้าก็รีบกลับเถอะจ้ะ"
"เออ! ก็แค่นี้แหละ...อยู่ที่นี่แกก็ตั้งใจทำงานล่ะรู้ไหม"
"รู้แล้วจ้า...ป้าพูดเป็นพันรอบแล้วมั้ง ฉันจำจนขึ้นใจแล้ว"
"แกนี่นะ! ทำตัวดีๆ ละคุณผู้ชายจะได้เมตตา...ป้าไปละ"
"จ้าป้า...ฝากบอกแม่ด้วยนะว่าฉันคิดถึง"
กว่าสองป้าหลานจะร่ำลากันเสร็จ ก็พอดีกับรถแท็กซี่ที่ป้าชื่นโทรเรียกเอาไว้มาจอดที่หน้าบ้านพอดี เนื้อนวลได้แต่มองตามหลังรถตาละห้อย ก่อนจะถอนหายใจแล้วเดินกลับเข้าบ้าน
"ป้าชื่นกลับแล้วเหรอ"
ภานุเอ่ยถามสาวใช้คนสวยด้วยท่าทีที่แปลกออกไปจากเดิม จนเนื้อนวลรู้สึกได้ถึงความผิดปกติ
"กลับแล้วค่ะคุณผู้ชาย"
"เลิกเรียกฉันว่าคุณผู้ชายได้แล้ว ฟังแล้วมันขัดหู"
ภานุเอ่ยอย่างขัดใจ ตอนที่ป้าชื่นเรียกเขาว่า 'คุณผู้ชาย' เขาเองก็ไม่ได้รู้สึกอะไร แต่พอเนื้อนวลเรียกเขากลับรู้สึกว่าตัวเองแก่มาก
"แล้วคุณผู้ชายจะให้หนูเรียกว่าอะไรคะ"
เนื้อนวลถามด้วยใบหน้าซื่อๆ ภานุเห็นแล้วอยากจะจับเธอกดลงบนโซฟาเสียเดี๋ยวนี้ แต่เขาต้องอดใจเอาไว้ก่อนเพราะกลัวว่าไก่อ่อนตรงหน้าจะตื่น
"เรียกฉันว่าคุณนุก็พอ" ภานุเอ่ยเสียงเรียบ
"ค่ะ! คุณนุ"
"เดี๋ยวจะมีคนมาหาฉันนะ ถ้าเขามาแล้วพาเขาขึ้นไปหาฉันบนห้องนอนด้วย"
"ค่ะ"
เนื้อนวลรับคำพลันใบหน้าสวยก็แดงระเรื่อ เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ภานุพาผู้หญิงขึ้นห้อง และเธอก็ไม่ได้ไร้เดียงสาจนไม่รู้ว่าเจ้านายกับผู้หญิงพวกนั้นทำอะไรกันทั้งวันทั้งคืน ไม่นานผู้หญิงสวยหุ่นเซ็กซี่ที่ภานุนัดไว้ก็มาถึง เนื้อนวลรีบพาเธอไปยังห้องนอนของเจ้านายหนุ่มทันที
"อื้อ...นุขาอย่าใจร้อนสิคะ"
"ผมคิดถึงร่องของแพรวจะแย่"
"อ๊ะ...อื้อ...แพรวเสียว"
"อ่าา...ลำนุโคตรใหญ่เลย"
เนื้อนวลเดินไปแค่ไม่กี่ก้าวก็หยุดฝีเท้าลงเมื่อได้ยินเสียงครางของแพรวดังเล็ดลอดออกมา ความอยากรู้อยากเห็นทำให้เธอเดินกลับไปยังห้องนอนของภานุ
เนื้อนวลเปิดประตูห้องอย่างเบามือ ภาพที่เห็นตรงหน้าทำเอาใบหน้าสวยเห่อร้อน ลีลารักอันเร่าร้อนของเจ้านายกับคู่ขาคนสวย ทำเอาร่องเสียวของเนื้อนวลเปียกแฉะ
"อ๊ะ...อ๊า...อ๊า...เร็วอีกค่ะ"
"อ่าา...ร่านจริงๆ เลยแพรว"
ภานุขบกรามแน่นพร้อมกับกระแทกลำเขื่องเข้าไปในร่องลึกของแพรวอย่างถึงอกถึงใจ ใบหน้าสวยของแพรวเหยเกด้วยความเสียว แต่ถึงกระนั้นเธอก็ร้องขอท่อนเอ็นจากภานุไม่ขาดปาก
เนื้อนวลแอบดูเจ้านายเล่นเสียวอยู่นานพอสมควร เธอยืนหนีบขาเข้าหากันเพื่อระบายความเสียว ตรงกลางกายสาวของเธอร้อนผ่าวอีกทั้งยังมีน้ำเหนียวๆไหลออกมาจนกางเกงในเปียกแฉะ ยิ่งเห็นภานุจับแพรวกระแทกไปรอบๆ ห้องอย่างเร่าร้อน ความต้องการของเธอก็ยิ่งเพิ่มขึ้น เนื้อนวลปิดประตูลงอย่างเบามือ ก่อนจะรีบกลับไปที่ห้องนอนของตัวเอง ภานุยิ้มร้ายเมื่อเห็นประตูห้องที่แง้มอยู่ก่อนหน้านี้ปิดลง
ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!
"อ๊าๆ...อื้อ...นุขา"
"อ๊ะ...อ๊า...สะ...เสียว"
ภานุเร่งจังหวะการกระแทกให้เร็วขึ้น เขาจะต้องส่งแพรวให้ถึงฝั่งฝันให้เร็วที่สุด ชายหนุ่มยิ้มอย่างได้ใจเมื่อนึกถึงใบหน้าสวยที่เต็มไปด้วยความต้องการของเนื้อนวล ตอนนี้สาวใช้คนสวยคงอารมณ์เตลิดไปถึงไหนต่อไหนแล้ว แผนของเขาได้ผลดีกว่าที่คิดไว้เสียอีก ภานุคิดพลางกระแทกท่อนเอ็นใส่รูเสียวของแพรวถี่รัว
"อ๊ะ...อ๊ายย"
"อ่าา...ซี้ดดด"
ภานุครางออกมาด้วยความเสียวก่อนจะปล่อยน้ำกามออกมาจนเต็มเครื่องป้องกัน เขาพลิกตัวลงมานอนด้วยความเพลีย
"แพรวมีความสุขที่สุดเลยค่ะ"
แพรวพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน มือเรียววางลงบนแผงอกแกร่งพลางลูบไล้ไปมา
"คุณกลับไปได้แล้ว"
"ไหนนุบอกว่าจะให้แพรวค้างที่นี่ไงคะ"
"ผมเปลี่ยนใจแล้ว"
"แพรวทำอะไรให้นุไม่พอใจคะ เดี๋ยวแพรวทำให้ใหม่นะ"
พูดจบแพรวก็รีบลุกขึ้นนั่งแล้วโน้มใบหน้าสวยลงไปหาท่อนเอ็นอวบ เธออมท่อนเนื้อที่ยังแข็งชูชันอยู่จนเต็มปากพร้อมทั้งผงกหัวขึ้นลงเป็นจังหวะ ภานุเสียวจนแทบทนไม่ไหว เขาจับหัวของแพรวกดเอาไว้แล้วกระแทกท่อนเนื้อเข้าไปในปากนุ่มรัวเร็ว ไม่นานน้ำกามสีขาวขุ่นก็พุ่งเข้าไปในปากของแพรวจนเต็ม เธอรีบกลืนมันลงคออย่างรวดเร็ว ร่างอวบอัดรีบขึ้นคร่อมร่างกำยำอย่างได้ใจ
'นับจากวินาทีนี้เป็นต้นไปคุณหลงแพรวจนโงหัวไม่ขึ้นแน่' แพรวคิดในใจพลางส่งสายตายั่วยวนให้ภานุ
"พอแล้วแพรว...ผมไม่มีอารมณ์"
ภานุรีบเอ่ยห้ามทั้งที่ตัวตนของเขายังแข็งชูชัน เพราะตอนนี้ในหัวของเขามีแต่ใบหน้าของเนื้อนวลลอยอยู่เต็มไปหมด ยังไงเสียวันนี้สาวใช้คนสวยก็ต้องตกเป็นของเขา เพราะตอนนี้อารมณ์ของเธอคงเตลิดจนกู่ไม่กลับ วันนี้เขาจะไม่ยอมปล่อยโอกาสที่จะได้กระแทกเธอให้หลุดมือไปแน่นอน ฉะนั้นเขาจะไม่ยอมเสียเวลาเพราะแพรวอีกต่อไป
"แต่ว่าแพรว..."
ติ๊ง!
"ผมหวังว่ามันจะพอสำหรับคุณ"
ภานุหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมาแล้วจัดการโอนเงินให้แพรว
"ก็ได้ค่ะ"
เมื่อเห็นตัวเลขในบัญชีแพรวก็รับคำอย่างง่ายดาย เธอรีบใส่เสื้อผ้าแล้วออกจากบ้านของภานุไปอย่างรวดเร็ว
- Writer
