"คุยกับแฟนแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลยนะ"
วันเพ็ญเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงน้อยใจ ถึงจะรู้ว่าไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวเมธี แต่เธอก็อดที่จะพูดไม่ได้
ฟอดดด....
เมธีหอมแก้มวันเพ็ญฟอดใหญ่ เพื่อเป็นการไถ่โทษ จะว่าไปเขาก็แคร์ความรู้สึกเธออยู่เหมือนกัน
"ไม่โกรธผมนะครับคนดี"
เมธีกระซิบข้างหูเสียงออดอ้อน พร้อมทั้งกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้น
"พี่ไม่มีสิทธิ์โกรธธีร์หรอก ก็เราไม่ได้เป็นอะไรกัน"
"ผมเอาพี่แทบแหก เรายังไม่เป็นอะไรกันอีกเหรอครับ"
"แล้วธีร์อยากเป็นอะไร"
"อยากเป็นผัวพี่ไง"
"อย่ามาปากดี เมียธีร์รอยู่บ้านโน่น"
"พี่ก็เป็นเมียผมเหมือนกัน"
"เมียน้อยที่แก่แล้วงั้นเหรอ"
"ใครว่าพี่แก่ครับ พี่ยังสาวยังสวยอยู่เลย แถมยังเอามันอีกต่างหาก"
"เด็กสมัยนี้ปากหวานจริงๆ"
"ยี่สิบเจ็ดปีไม่เด็กแล้วนะครับ
"ยังไงธีร์ก็เด็กกว่าพี่"
"เด็กแต่ก็ทำให้พี่ครางได้นะ"
"พี่อยากครางจะแย่"
วันเพ็ญบอกพลางส่งสายตายั่วยวน มือเรี
