-21-
'รัก
@หมู่บ้านบนดอย
พยัคฆ์ยกกระเป๋าเดินทางของตัวเอง กับของปั้นหยาลงจากรถสองแถว เมื่อจอดถึงที่หมายแล้ว โดยมีชาวบ้านบนดอยคอยต้อนรับทีมแพทย์อาสาอย่างอบอุ่น
"เดี๋ยวพวกผมพาไปที่บ้านพักก่อนนะครับ" หัวหน้าหมู่บ้านเอ่ยขึ้น
"ขอบคุณครับ" พยัคฆ์เป็นตัวแทนกล่าวขอบคุณแทนคณะแพทย์ในฐานะผู้ดำรงตำแหน่งสูงสุด
"ให้หนูช่วยถือไหมคะ" ปั้นหยาเอ่ยถาม เมื่อเห็นพยัคฆ์ต้องถือกระเป๋าสองใบ รวมถึงกระเป๋าเครื่องมือแพทย์ที่คล้องบ่ามาด้วย
"ถือใจเฮียคนเดียวก็พอแล้วครับ ความรักเฮียมันเต็มหัวใจจนกลัวหนูจะแบกเอาไว้ไม่อยู่"
"จะอ้วกว่ะเฮียหมอมันจะอะไรขนาดนั้น" ก้องภพนักศึกษาแพทย์ปีสี่เอ่ยแซวพยัคฆ์ด้วยความหมั่นไส้ ทำให้ปั้นหยารีบก้มหน้างุด ด้วยความเขินอายจนไม่กล้าสบตาใคร
"ความรักที่เฮียมีให้มันน่าอายขนาดนั้นเลยเหรอ" พยัคฆ์แสร้งเมินต่อคำพูดของก้องภพ แต่หันมาตัดพ้อกับคนตัวเล็กที่เอาแต่ก้มหน้าแทน
"เลิกแกล้งหนูได้แล้ว
