Part:ไอริส
ฉันรู้สึกผิดนิดหน่อยที่กินข้าวผัดหมดคนเดียว เลยเข้ามาง้อขานิดหน่อย แล้วเดินออกไปเล่นข้างนอก ปล่อยให้เดม่อนกินข้าวไป แต่ยืนได้ไม่นาน ก็มีคนมาสวมกอดด้านหลัง จะใครล่ะบนเรือมีแค่สองคน
"ทำอะไร"
"ไม่ต้องมากอดเลยนะ! "ฉันรับผลักเขาออก จิกตาขวางใส่
"ยังไม่หายโกรธอีกหรอ"
"ใครโกรธนาย นายสำคัญขนาดนั้นเลย? "
"ถ้าเธอโกรธฉัน แสดงว่าฉันเป็นคนสำคัญสินะ"
"เหอะ! "ฉันแค่นยิ้ม กอดอกหันไปทางอื่น คิดเข้าข้างตัวเองเก่งจริงๆ
"นี่ไงเธอโกรธอยู่ ใช่มั้ย"เขาใช้นิ้วจิ้มๆ แขนฉันยิ้มได้ใจ
"ฉันไม่อยากคุยกับนายแล้ว"ฉันสะบัดมือเขาออกแล้วเดินหนีแค่เขาคว้ามือเธอไว้ทัน
"ปรับความเข้าใจกันก่อน"เขาบอกสีหน้าจริงจัง แสดงความต้องการอยากคุย
"มีอะไรต้องปรับ! "
"คุยกันดีๆ ได้มั้ย ฉันตามง้อมาครึ่งเดือนแล้วนะ โกรธฉันเรื่องอะไร ที่ไล่ออกจากบ้านหรอ? ก็ไปตามกลับมาแล้วไง หรือโกรธเรื่องอะไรอีก"กล้าพูดได้นะว่าตามกลับ เขา
