"คีเรื่องนี้ข้าวอธิบายได้นะ"
ข้าวหอมพยายามเต็มที่ เพื่อจะบอกความจริงกับชายหนุ่ม แต่ตอนนี้เขาไม่อยากรับรู้อะไรทั้งสิ้น เชื่อในสิ่งที่ตนเห็นและรู้มาเท่านั้น ต่อให้เวลานี้ข้าวหอมจะอธิบายด้วยเหตุผลแค่ไหน เขาก็จะมองว่ามันคือคำโกหกและแก้ตัว!
"ไม่ฟังเว้ย!! เชิญเก็บคำพูดไว้อธิบายกับคนเป็นพันเเล้วกัน"
คีรินทร์ตะโกนก้องอย่างเหลืออด พร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม ก่อนที่เจ้าตัวจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง และก้าวเท้ายาวออกไปจากจุดนั้นทันที ทิ้งให้ทั้งสามคนอยู่ด้านหลังโดยไม่หันกลับมามอง ข้าวหอมเห็นแบบนั้นยิ่งตกใจ เธอทำท่าจะวิ่งตามคีรินทร์ไปแต่โดนกวางล็อกตัวไว้ก่อน
"ปล่อยมันไปเถอะ รอให้มันใจเย็นกว่านี้ค่อยคุยกัน ต่อให้ตอนนี้ข้าวพูดแทบตายมันก็ไม่เชื่อ"
"ฮึก! แล้วกวางเชื่อไหม แปนมึงละมึงจะเชื่อกูไหม? ฮือๆ ๆ ๆ"
ข้าวหอมเองก็อดกลั้นน้ำตาไม่ไหวเช่นกัน เธอร้องไห้ออกมาโดยไม่สนใจสายตาใครต่อใครที่พอได้ยินเสียงทะเ
