เฮย์เดนหน้าตึงจนเกือบจะคล้ำเขียว “นั่นแปลว่าคุณจะพาลูกกลับไปเมืองไทยแล้วทิ้งผมซึ่งเป็นพ่อแกไว้ที่นี่คนเดียว จิตใจคุณทำด้วยอะไรกันเอพริลถึงได้ใจร้ายแบบนี้ คุณอยากได้ลูกมากจนไม่เคยคิดถึงจิตใจผมเลย ไข่มุกก็เป็นดวงใจของผมเหมือนกันนะคุณ” เขาจ้องเธอเขม็งจนพลอยวารินทร์อึดอัด
“งั้นฉันก็ต้องเป็นฝ่ายเสียลูกให้คุณหรือคะ แกก็เป็นดวงใจของฉันเหมือนกัน” เธอพูดเสียงเครือ เฮย์เดนกลัวว่าพลอยวารินทร์จะร้องไห้ออกมาเลยไม่พูดตอบโต้เธออีก กอดเธอไว้หลวม ๆ
ใช่ แรก ๆ นั้นก่อนที่เขาจะเข้ามาสัมผัสกับเธออย่างใกล้ชิดเขาคิดว่าสายเลือดของเขาจะไปลำบากไม่ได้ โดยลืมไปว่าคนที่อุ้มท้องมาเก้าเดือนและเลี้ยงมาตั้งหลายปีจะรู้สึกเช่นไรแต่เวลานี้เขารู้สึกไม่ว่าจะเสียแม่หรือทั้งแม่ทั้งลูกชีวิตหลังจากนี้ของเขาไม่เป็นสุขแน่ แต่เพราะไม่อยากจะทะเลาะกับเธอเขาจึงพูดแบ่งรับแบ่งสู้
“ผมจะคิดดูแล้วกันว่าจะยอมให้ลูกไปกับคุณได้ไหม ทั้งที่ผมค
