“คำก็ดูถูก สองคำก็ไร้น้ำยา ผมไม่มีหรอกนะน้ำยาที่ว่า มีแต่หัวกะทิข้นคลั่กที่จะสาดลงบนตัวคุณพิมผกานี่แหละ”
“ไอ้บ้า!!! จะทำอะไร อย่านะ ไอ้แสน!!!” เธอพูดด้วยน้ำเสียงตื่นกลัว ไม่คาดคิดว่าเขาจะกล้าขนาดนี้
ชายหนุ่มอารมณ์หื่นขึ้นหน้า ใช้มือซ้ายเพียงข้างเดียวรวบทั้งสองแขนเรียวเล็กของเธอไว้ด้วยกันจากด้านหลัง แล้วใช้มือขวาโอบกอดลำตัวเธอ พร้อมกับซุกไซร้ทั่วทั้งลำคอของเธอ
“อ๊ะ...ปล่อยฉันนะ ไอ้หื่น ไอ้บ้ากาม รังแกได้แม้กระทั่งผู้หญิง ไอ้หน้าตัวเมีย” เธอด่าทอเขาสารพัด ขณะที่ขนลุกซู่ไปทั้งตัว เพราะหนวดเครารำไรบดถูลงไปที่ซอกคอขาว ๆ ของเธอ
ชายหนุ่มทำท่าจะปล่อยเธออยู่แล้ว เพราะเขาไม่เคยรังแกผู้หญิง แต่คำสุดท้ายที่ว่า “ไอ้หน้าตัวเมีย!!!” มันยิ่งทำให้อารมณ์เขาพลุ่งพล่านยิ่งขึ้นไปอีก จนอยากจะสอนลีลาในเชิงรักร้อนแรงให้กับเธอ
“ใช่ซิ...คนอย่างผมมันหน้าตัวเมียนี่ ก็เพราะคนอย่างคุณนี่แหละที่ทำให้ผมต้องเป็นอย่าง
