ไม่ยากเย็นหากเขาจะลุกขึ้นจากเตียงและกลับออกไปจากห้องเช่าเล็กแคบของพาขวัญ
ลาซาลอสหย่อนเท้าลงแตะพื้นห้องเย็นเฉียบ ขณะเอี้ยวตัวมองร่างแน่งน้อยที่ยังหลับปุ๋ยอยู่บนเตียง ความลุ่มหลงยังตามติดเขาราวกับเงาตามตัว
ใบหน้านวลแดงก่ำไม่คลาย ผิวสาวของหล่อนแดงช้ำเพราะความป่าเถื่อนตะกละตะกลามของเขา เส้นผมสีดำขลับยุ่งเหยิงล้อมกรอบอยู่รอบใบหน้าหวานอ่อนเยาว์ กลีบปากอิ่มที่เขาลิ้มลองมาตลอดทั้งค่ำคืนยังคงเห่อบวม ดวงตากลมโตที่มักจะเบิกกว้างขึ้นในทุกครั้งที่ถูกเขาสอดใส่โยกคลึงปิดสนิทเพราะความเหนื่อยล้า
เมื่อคืนเขาตักตวงความสุขจากร่างอวบอัดเต็มไม้เต็มมือของพาขวัญยาวนานติดต่อกันหลายชั่วโมง ดื่มกินราวกับคนบ้าตัณหา เขาทำราวกับว่าอดอยากปากแห้งในเซ็กซ์มานานนับปี ทั้งๆ ที่เขาไม่เคยขาดมันเกินหนึ่งเดือนเลยสักครั้ง
ทำไมเขาถึงได้รู้สึกอ่อนหวานแบบนี้นะ ทำไมจะต้องรู้สึกปรารถนาในตัวของพาขวัญมากมายเช่นนี้ด้วย ก็เห็นอยู่อย่า
