ZİŞAN ADAR;
Gözlerim anında kalktı ve gözlerine baktı. Bu kadar üzerimde etkisi olmasını kaldıramıyordum. “Az önce sarf ettiğin cümleleri şimdi gözlerimin içine bakarak söyle!”
“Söyle Zişan. Kendini kimlerle karşılaştırdığını gözlerime bakarak söyle!”
Sustum. Onun benden önce ki hayatını ne öğrenmek ne de duymak istiyordum. Boşta duran eli bir anda eteğimin altından kadınlığıma doğru kaydı ve küçük bir hareketle bacaklarımı aralayıp iç çamaşırımın üzerinden kadınlığımı sıkıştırdı.
Dudaklarım arasından büyük bir inleme çıktı ve tam o anda odamın kapısı tıklanıp kulpu çevrildi…
Geri çekilmeyen Canpolat’ı ittim ama geri gitmedi. Kapı kulpu çevrildi ama açılamadan Canpolat kadınlığımdan elini çekip kolunu uzatarak hemen kilidi çevirdi. Kulp aşağı yukarı indi öylece boşlukta.
“Zişan!
