“รูปตัวเอ็ม? เอ็มใหญ่หรือเอ็มเล็กคะ” ถามด้วยความใสซื่อ แต่ทำเขาเกือบพรวดหัวเราะออกมา แต่ยั้งปากได้ทัน
“ฮึ่ม...เอ็มใหญ่ดิ”
นินาราหลับตาแน่น ชันเข่าทั้งสองข้างขึ้นแล้วถ่างสองขาออกกว้างเป็นรูปตัวเอ็ม
อยากจะบ้าตาย ไอ้พี่ฟักเห็นของเธอหมดแล้ว...ทำไมจะต้องเป็นผู้ชายคนนี้ ทำไมๆๆๆๆ
เธอพยายามปลอบตัวเองว่าเดี๋ยวมันก็ผ่านไป คิดซะว่ากำลังฝันอยู่แล้วกัน
ฟ้าประทานมองใบหน้าสวยน่ารักที่กำลังหลับตาแน่นด้วยความตื่นเต้นและหวาดกลัวอย่างนึกขำ ก่อนจะก้มมองกลางหว่างขาของเจ้าหล่อนแล้วนิ่งไปนิด
“เอ่อ...มันบวมมากปะคะ”
ฟ้าประทานพยายามระงับความตื่นเต้นของตัวเองเช่นกัน...สาบานเลยว่าตั้งแต่เป็นหมอสูติมา ยังไม่เคยเจอเคสที่ทำให้เขาลืมว่าตัวเองเป็นหมอเลยสักครั้ง ยัยตัวแสบทำเขาใจสั่นและเขินอายเป็นครั้งแรกในชีวิตเลยก็ว่าได้
มันก็แค่...เครื่องมือสำหรับการศึกษา อุปกรณ์ทางการแพทย์ชนิดหนึ่ง...ใช่แล้ว เขาคิดกับเครื่องเ
