นทีมองตัวเลขที่นอนนิ่งอยู่ในบัญชีด้วยสายตาตกตะลึง ทว่าเขาก็ไม่มีเวลาคิดถึงที่มาของเงินก้อนนี้อีกต่อไป สมองที่ถูกความเครียดและกดดันครอบงำกัดกินเป็นเวลานานสรุปเอาเองทันทีว่า คนเดียวที่สามารถหาเงินจำนวนมากมายขนาดนี้มาช่วยชีวิตแม่ของเขาคือลดา นั่นคงเป็นสาเหตุที่ลดาไม่รับสายเขาและหายไปนาน
น้ำตาแห่งความตื้นตันและโล่งอกไหลเอ่อคลอจนล้นอาบแก้มนทีจนเขาต้องรีบปาดมันทิ้งเพราะไม่อยากให้ใครเห็นน้ำตาลูกผู้ชาย ก่อนรีบกดโทรหาลดาทันที โดยไม่สนใจว่าต้องของอนุญาตหรือไม่
ส่วนลดาผู้นั่งมองโทรศัพท์ด้วยเย็นชาและกำลังตัดสินใจรับสายนทีเพื่อบอกกับเขาว่า เธอคงช่วยอะไรเขาไม่ได้ แต่เขาก็โทรเข้ามาก่อน
“ฮัลโหลนที คือว่าลดาขอทะ...” เธอยังไม่ทันเอ่ยจบประโยคเขาก็พูดสวนขึ้นมา
“ลดา!” เสียงของเขาที่ผ่านปลายสายเข้ามาช่างแหบพร่าและเต็มไปด้วยความซาบซึ้งใจอย่างถึงที่สุด “เรา... เราไม่รู้ว่าจะขอบคุณลดายังไงดีเลย เงินเข้าแล้วนะ
