ณ คฤหาสน์ตระกูลอัศวธาดาพิพัฒน์ วันนี้ค่อนข้างวุ่นวายกว่าปกติ เนื่องจากนทีแจ้งมาว่าจะพาสายธารเข้ามาพูดคุยเรื่องสู่ขอจัสมินอย่างเป็นทางการ บรรดาคนรับใช้เลยต่างกระวีกระวาดขัดถูพื้นจนเงาวับมากกว่าทุกวัน ลันโซกับโลตัสประท้วงผู้เป็นแม่ที่เห็นดีเห็นงามว่าจัสมินควรจะต้องแต่งงานด้วยการอดกาแฟและน้ำตาลอยู่ในห้อง ส่วนนายอนันต์ผู้เป็นสามีนั้นสร้างความปวดหัวได้มากกว่าลูกชายฝาแฝดของเธอเสียอีก
“นี่คุณคะ ทำไมคุณถึงยังไม่ไปอาบน้ำแต่งตัวคะ” คามิเลียยืนกอดอกบ่นสามีที่ข้างเตียง
“ผมท้องเสีย!” นายอนันต์ทำท่าเหมือนอ่อนเพลีย
“ท้องเสีย? แต่ฉันยังไม่เห็นคุณเข้าห้องน้ำเลยนะคะ”
“...ในฝัน” เขาแก้ตัวไปน้ำขุ่น ๆ
“ถ้างั้นก็ตื่นแล้วไปแต่งตัวค่ะ” คามิเลียออกแรงดึงแขนสามีหมายจะลากลงจากเตียง
“เดี๋ยวค่อยไปก็ได้ พวกนั้นยังไม่มากันหรอก” อนันต์พลิกร่างหนีไปคว้าหมอนข้างมากอดแน่น ราวกับเด็กประถมเพิ่งกินนมโรงเรียนอิ่ม
“ใครว
