[ พาร์ท : วันฟ้าใหม่ ]
หลังจากที่น้องหนึ่งย้ายไปที่โรงพยาบาลประจำตัวจังหวัดแล้วฉันก็ตามไปทันทีเพราะเป็นห่วงน้องมาก วันนี้ทังวันฉันวิ่งเต้นเรื่องน้องหนึ่งทั้งวันจนไม่ได้กินอะไรเลย แถมยังอยู่ในชุดทำงานไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าด้วย วันนี้คงได้นอนโรงพยาบาลเพราะต้องคอยดูแลน้องหนึ่ง ฉันทิ้งน้องให้อยู่คนเดียวไม่ได้จริงๆเราสองคนเคยนอนด้วยกันกินด้วยกัน ขาดคนใดคนนึงไปมันเหมือนชีวิตขาดอะไรไป
“หมอคะ น้องชายของดิฉันเป็นยังไงบ้างคะ”ฉันถามหมอด้วยน้ำเสียงที่ร้อนรนเพราะพึ่งจะเดินทางมาถึงที่โรงพยาบาลในตัวจังหวัด ระยะทางจากที่บ้านของฉันและโรงพยาบาลตัวจังหวัดห่างไกลกันพอสมควร
“ตอนนี้คนไข้อยู่ในห้องไอซียูนะครับ เตรียมตัวผ่าตัดพรุ่งนี้”หมอตอบ
“ผ่าตัดเหรอคะ!!”ฉันเบิกตาถลนเมื่อได้ยินแบบนั้น นะ น้องของฉันต้องผ่าตัดงั้นเหรอ
“ใช่ครับ ต้องผ่าตัดเองเลือดคั่งออก ส่วนเรื่องกระโหลกร้าวต้องปล่อยให้กระดูกงอกใหม่และต่อกันเ
