“ขิงไม่ได้โกหกนะคะ” ดวงตากลมใสช้อนมองขึ้นจนจอมทัพจ้องลึกเข้าไปในดวงตาคู่สวย เขาไม่รู้ว่าตอนนี้กำลังจมดิ่งลงไปในสายตาคู่นั้นเพราะอะไร และริมฝีปากสีชมพูที่กำลังสั่นไหว เขาพาลนึกถึงเรื่องวันนั้นในรถยนต์ที่อีกฝ่ายปรนเปรอให้เขาด้วยท่าทางเงอะงะ ริมฝีปากนี้ไม่เคยจางหายออกไปจากสมอง มันดึงสมาธิของเขาในช่วงนี้ไปจนหมด จอมทัพหงุดหงิด เขาไม่เคยเป็นแบบนี้จนกระทั่งที่น้ำขิงพูดออกมาว่าจะเอาสิ่งที่เขาสอนไปใช้กับคนอื่นอย่างคล่องแคล้ว มันก็ทำให้จอมทัพอยากจะฆ่าทุกคนบนโลกนี้ให้หมด โดยเฉพาะไอ้พวกตัวผู้ เขาอยากจะฆ่าทั้งหมดให้รู้แล้วรู้รอด และทั้งหมดที่คนไร้หัวใจอย่างเขากำลังเป็นอยู่ จอมทัพจะเรียกว่าการเอาชนะ เพราะเขาแค่ต้องการเอาชนะน้ำขิงเท่านั้น เอาชนะผู้หญิงคนนี้ ให้เธอเจ็บปวดเสียใจมากที่สุด และเมื่อเบื่อ เขาจะปล่อยเธอไปเอง “ว้าย!!” เมื่อคิดได้แบบนั้นก็จัดการยกอีกฝ่ายขึ้นพาดบ่า หัวของน้ำขิงห้อยลงพื้นอีกคร