พอสิ้นเสียงของเขา แล้วถึงเวลาที่เฌอวีต้องทำจริงๆ เธอก็รู้สึกกลัวขึ้นมาทันที เหมือนว่าเธอจะก้าวขาไม่ออกเลยก็ว่าได้ ทำไมเธอถึงเป็นแบบนี้นะ ไม่เข้าใจเลย อีกแค่ไม่กี่อึดใจเท่านั้น อดทนไม่นานหรอก หลับหูหลับตาให้เขาทำเท่านั้น อนาคตของเธอก็จะเป็นอิสระ ไม่ต้องมาอยู่ร่วมชายคา กับคนที่ไม่เคยเห็นค่าของเธออย่างเช่นบิดาเธอ
“เดินสิครับ หรือว่าป๊อดไปแล้ว” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม พอเขาไม่ตอบน่ะเร่งเขา แต่พอเขาตอบตกลง เป็นเธอต่างหากล่ะที่มัวแต่ละล้าละลัง แล้วก็ไม่กล้าก้าวขาเดิน แล้วทีเมื่อกี้น่ะเร่งให้เขาตัดสินใจ
“ไม่มีทาง” คนตัวเล็กพยายามเรียกความเชื่อมั่นของตนเอง แล้วก็ก้าวเดินตามเขาไป ไม่รู้ว่าอะไรทำให้เธอมั่นใจว่าต้องเป็นเขา แล้วก็มั่นใจว่าเขาจะจ่ายเงินเธอ ทั้งที่เธอและเขาคือคนแปลกหน้า ส่วนคนตัวโตที่เดินนำหน้าก็ได้แต่ยกยิ้มด้วยความพอใจ เขาเห็นความประหม่าในแววตาของหญิงสาวชัดเจน สงสัยงานนี้มีลุ้นเจอผู้หญิงขายซิงจริงๆ นั่นแหล่ะ
เมื่อมาถึงที่รถของชายหนุ่ม เฌอวีก็ต้องประหม่าเป็นอย่างมาก เพราะรถที่เขาขับมันคือพอร์ชรุ่นล่าสุดที่คนอย่างเธอคงไม่มีวาสนาได้นั่ง ถ้าไม่ขายตัวให้เขา ส่วนชายหนุ่มยังคงมองหญิงสาวอย่างสังเกต เพราะเธอต่างจากผู้หญิงคนอื่นที่เขาเคยหิ้วขึ้นรถ ผู้หญิงคนนี้เหมือนเด็กน้อยที่กำลังท่องโลกกว้าง แล้วเขาก็ดูเหมือนจะเป็นโลกกว้างใบใหม่ของเธอ
เขาขับรถไม่นาน ตอนนี้รถยนต์หรูของเขาก็มาจอดอยู่ที่หน้าโรงแรมที่เขาใช้บริการประจำ เขาจึงลงจากรถ ก่อนที่ผู้โดยสารหญิงสาวที่เดินทางมากับเขา จะรู้ตัวแล้วรีบก้าวตามเขาลงจากรถ เฌอวีหวาดกลัวเป็นอย่างมาก แต่เธอก็ไม่กล้าถอย เธอคิดว่าจะใช้ความบริสุทธิ์มอบให้ใครสักคน ที่รักเธอจริงๆ แต่ทว่ามันกลับไม่มีวันนั้นอีกแล้ว ชีวิตคนอย่างเธอที่อาภัพแม้แต่แม่ มีทางเลือกไม่เยอะหรอกนะ