ไม่ต้องอายหรอก...2 NC+++

598 Words
กว่าจะรู้ตัวว่าเขาได้เริ่มใช้สินค้าอย่างเธอแล้ว ตอนนี้มือหนาของเขาก็เริ่มจับที่สายเสื้อของเธอที่มันผูกกันไว้ แล้วเขาก็ปลดเปลื้องมันลงทั้งสองข้างอย่างง่ายดาย ส่งผลให้สายเสื้อมันมากองอยู่ที่เต้าตูมเต่ง ที่มันโตเกินอายุของเธอ นิ้วเรียวยาวของเขาเขี่ยมันลงเรื่อยๆ ก่อนที่เขาจะใช้สายตาของเขาเชยชมความงามของร่างเล็กที่ใบหน้าของเธออยู่เพียงลำคอของเขาเท่านั้น มันตื่นเต้นแบบแปลกๆ ตื่นเต้นแบบที่เขาไม่เคยเป็นมาก่อน ทั้งที่เรื่องพรากความบริสุทธิ์ของผู้หญิงเขาผ่านมาหลายคนมากแล้ว แต่กับเธอมันดูน่าตื่นเต้นจนเขาแปลกใจ ความรู้สึกแบบนี้มันหายไปนานมากแล้ว นานจนเขาจำไม่ได้ว่ามันเกิดขึ้นครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ ส่วนคนตัวเล็กก็แดงกล่ำไปทั้งตัว แล้วเธอก็หลับตา แล้วพยายามทำใจกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปจากนี้ แต่ทว่าชายหนุ่มกลับไม่ยอมให้หญิงสาวหลับตาแต่อย่างใด เขาเชยคางมนขึ้นมาแล้วมองช้อนเข้าไปในดวงตาของหญิงสาว แล้วแววตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาของเขา มันทำให้เธอหน้าแดงกว่าเดิมเสียอีก “ไม่ต้องอายหรอก เดี๋ยวอีกสักพักก็ชินแล้ว แล้วคุณจะติดใจ” จิณณ์เอ่ยออกมาด้วยเสียงที่เริ่มแหบพร่า เพราะความปรารถนาของเขามันได้เริ่มก่อตัวขึ้นแล้ว “คนขายไม่ติดใจคนซื้อหรอก” เฌอวีเอ่ยออกมาเพื่อกลบความเขินอาย “แต่ผมจะทำให้คุณรู้ว่าคุณคิดผิด” ว่าแล้วเขาก็เริ่มที่จะเพิ่มบทรุกของเขาให้มันมากขึ้นกว่าเดิม นั่นก็คือการส่งเรียวปากหยักของเขา ไปครอบครองที่เรียวปากบางของเธอ ก่อนที่มันจะบดบี้อยู่อย่างนั้นด้วยความปรารถนา ส่วนหญิงสาวก็เคลิบเคลิ้มไปกับเขาอย่างง่ายดาย อาจจะเพราะว่าเขาเป็นคนที่ช่ำชองเรื่องแบบนี้ ทำให้เธอที่ไม่ประสีประสาเคลิบเคลิ้มได้โดยง่าย แล้วจิณณ์ยังไม่ยอมหยุดแค่นั้น เขาจัดการปลดเปลื้องอารภรณ์ชิ้นสำคัญที่เป็นปราการขวางกั้นระหว่างเธอและเขา แล้วตอนนี้ชุดเดรสรัดรูปของเธอที่พยายามแต่งมาเพื่อหาเยื่อ มันถูกร่นลงไปที่พื้น เหลือเพียงบราไร้สายและแพนตี้จิ๋วสีหวานเท่านั้น ที่มันยังปิดบังเรือนร่างอันงดงามของเธออยู่ ตอนนี้เขาอาจจะไม่ได้ใช้สายตาของเขาสำรวจที่เรือนร่างของเธอ แต่มือของเขามันสำรวจแทนสายตาได้เป็นอย่างดี ผิวเนียนผุดผ่องของเธอและความอวบอัดที่สองเต้า มันทำให้ความปรารถนาในร่างกายของชายหนุ่มเพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว พร้อมกันนั้นเรียวลิ้นร้อนของเขายังทำงานได้อย่างต่อเนื่อง มันกำลังหยอกล้อกับเรียวลิ้นเล็กของหญิงสาว นั่นทำให้ร่างบางหลงระเริงไปกับสัมผัสของเขาจนกู่ไม่กลับเสียแล้ว น่าแปลกที่เธอไมได้รังเกียจในตัวเขาแม้แต่น้อย เธอกลับหลงใหลในสัมผัสที่เขากำลังรุกรานเธออยู่ กว่าจะเริ่มรู้สึกตัวอีกครั้ง ก็เมื่อกายบางไม่มีอาภรณ์ใดขวางกั้นอีกต่อไปแล้ว เรือนร่างบางเปลือยเปล่าต่อหน้าเขา ส่วนเขาก็แอบโกงเธอเล็กน้อย เมื่อเขายังอยู่ในชุดเต็มยศที่เธอเพิ่งเจอเขาที่ผับ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD