""อะไรนะ!""
ทั้งจินเฟยและต้วนหลาน หันมามองหน้าเธอ เขาหันไปมองจินเฟย ที่ตกใจเหมือนกับเขา ดูเหมือนว่าเรื่องนี้ หลินซีน่าจะคิดเอง โดยที่ยังไม่ได้ปรึกษาคนข้าง ๆ สินะ
“เดี๋ยวก่อนนะ ผมได้ยินอะไรผิดไปหรือเปล่า คุณบอกว่า จะเปิด…”
“ใช่ค่ะ ร้านตัดเสื้อผ้าสำหรับสตรีและสุภาพบุรุษ มีทั้งชุดสำเร็จและตัดตามโอกาส ว่ายังไงอาเฟย เธอคิดว่าที่ร้านนี้ พอจะอยู่ได้ไหม”
“ซีซีฉันว่าเรื่องนี้ กลับไปปรึกษาคุณนายตงก่อนดีไหม”
“ปรึกษาอะไรกันล่ะ แค่เงินเก็บที่ฉันพอมีอยู่ และขายของไม่จำเป็นออกไปนิดหน่อย เราก็จ่ายค่าเช่าได้สบาย ๆ แล้ว ส่วนเงินลงทุน เดี๋ยวค่อยคิด”
“เดี๋ยวก่อนนะครับ นี่คุณจริงจังเหรอ ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าคุณหนูตงจะสนใจเรื่องพวกนี้ด้วย”
“เรียกฉันว่าหลินซีเถอะค่ะเถ้าแก่ต้วน ว่าแต่คุณอยู่แถวนี้ พอจะรู้จักเจ้าของไหมล่ะค่ะ"”
"ถ้างั้นคุณก็เรียกผมว่าต้วนหลานก็ได้ จะได้หายกัน"
“ได้เลยค่ะ ว่าแต่…”
“แน่นอ
