Tahimik akong umupo malapit sa bintana, katumbas na katahimikan na aking ginawa ay ang ingay na maririnig sa paligid.
Hindi ko alam ba't sobrang ingay ng cafeteria ngayon. O baka ngayon ko lang napansin na ganito pala ito kagulo. Baka nga.
I wasn't a fan of noice to be honest but I don't have any choice but to stay here. Wala akong mapupuntahang ibang lugar para kumain.
Hindi na ako hinabol ni Janice nang lumabas ako ng classroom. She's that busy, huh? Ngayon ko lang din napagtanto ang ginawa ko sa kaniya. Hindi makatarungan.
It wasn't her fault if she accidentally spit it out. Hindi niya naman sinasadya, ako lang talaga itong masyadong sensitive. It wasn't the usual me. Alam ko yun. Pero parang may kagagawan din ang gamot na iniinom ko palagi na binibigay ng doktor. My temper rises in
