หลังจากจ่ายเงินให้กับไอ้นรกเรียบร้อยแล้ว ริชาร์ดจึงหันกลับมาท้าวสะเอวยืนมองผู้หญิงที่นั่งยิ้มหวานอยู่บนเตียงด้วยสายตาดุดัน
“หนีออกไปจนได้เรื่อง เห็นหรือยัง”
“ฉัน...”
เจ้าหล่อนพูดแค่นั้น ก็อมยิ้ม และลุกขึ้นยืน พร้อมกับถอดเสื้อผ้าตัวเอง ริชาร์ดเห็นก็รีบห้าม เพราะถึงแม้เขาจะอยากเคลื่อนไหวในกลีบสาวแสนหวานนั้นแค่ไหน แต่เขากับหล่อนก็ควรจะพูดคุยหรือตกลงกันให้รู้เรื่องเสียก่อน
“เราจะไม่มีเซ็กซ์กัน จนกว่าเราจะพูดกันรู้เรื่อง”
“พูด... ฉัน... ไม่รู้จะพูดอะไร”
แม่เจ้าประคุณเปลื้องผ้าเสร็จก็เดินเข้ามาหา เรือนร่างอรชรสวยสมบูรณ์แบบตรงหน้าทำให้เขาแทบกระโจนเข้าใส่ แต่ก็ต้องข่มใจ กัดฟันเมินหน้าหนี
“ผมรู้ว่าที่คุณเป็นแบบนี้เพราะยา”
“รอชชี่... ฉันหิว... หิวคุณ...”
มือนุ่มวางแหมะลงกับแผงอกเร็วๆ จนเขาหลบไม่ทัน และเจ้าหล่อนก็ขยับเข้าแนบชิด ก้อนเนื้อนุ่มช่างยั่วยวนให้เขาตบะแตกเสียเหลือเกิน
“อืมม บอกแล้ว
