ตอนที่ 27
ขวัญจิราตื่นขึ้นคนข้างกายที่นอนกอดเธอก็ไม่อยู่ในห้องนี้แล้ว ใช่สิ!..เธอมันก็แค่นักโทษบำเรอสวาทที่ถูกเขากักขังเอาไว้เท่านั้นแหละ จะไปมีความสำคัญอะไร หญิงสาวมองไปรอบ ๆ ห้องก็มีแต่ผนังจะมองไปด้านบนก็มีแต่เพดาน ไม่เห็นแม้แต่แสงตะวันที่สาดส่องเวลาผ่านไปเท่าไหร่ก็ไม่อาจรู้ได้ ประตูห้องนี้ทำจากไม้สัก เธอยันตัวขึ้นนั่งพลางกลอกตาไปมาอย่างอ่อนล้า เธอจำได้ว่าเมื่อช่วงเช้ามืดเผลอหลับในอ้อมกอดของคนที่ยัดเยียดความเป็นสามีให้หลังจากปะทะคารมกับเขาเสร็จและเป็นอีกครั้งที่เธอต้องเจ็บตัวจากการกระทำที่ป่าเถื่อนของเขา
ระหว่างที่ขวัญจิรากำลังครุ่นคิดว่าจะหาทางออกไปจากที่นี่ได้ยังไง ก็มีเสียงผู้หญิงเคาะห้องแล้วก็เปิดประตูเข้ามา
“ตื่นแล้วหรือคะ คุณดนย์ให้ป้าเอาอาหารเช้ามาให้คุณค่ะ ถ้ายังไงทานอาหารก่อนนะคะ เพราะถ้าคุณจะรอคุณดนย์กลับมา ป้ากลัวหนูจะหิวเสียก่อน” หญิงชรายิ้มให้เธออย่างเป็นมิตร
“ขอบคุณค่ะ
