ใจดวงนี้มีคุณเป็นเจ้าของ

ตอนที่3ขนลุก (2/3)

อริสราหันไปตามเสียงที่ดังมาจากด้านหลังของตัวเอง เพราะทั้งเพื่อนและหนุ่มรุ่นพี่เจ้าของชื่อมองไปตรงนั้น เห็นเป็นผู้หญิงรุ่นราวคราวแม่ที่กำลังยืนอยู่ มีใครอีกคนยืนอยู่ด้านหลังและน่าจะเป็นเจ้าของเสียงนั้นแต่เธอมองไม่เห็นหน้าเขาเพราะหญิงวัยราวหกสิบนั้นบดปังอยู่

“สวัสดีค่ะ”

อริสรายกมือขึ้นไหว้พร้อมกับรอยยิ้ม เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่านางเป็นใครแต่คงเป็นญาติผู้ใหญ่ที่สนิทสักคนเพราะเธอเคยเจอแม่ของวินมาแล้วและจำหน้าได้

“สวัสดีลูก เพื่อนน้องปัดหรือจ๊ะ”

“ค่ะ”

“เอยเพื่อนสนิทปัดค่ะป้าเกศ มาจากเชียงใหม่เลย” ปภาวรินแนะนำเพื่อนให้ป้าเกศรารู้จัก

คุณนายเกศราเป็นป้าของภาวินและเป็นเจ้าของสถานที่แห่งนี้ ปภาวรินรู้จักและสนิทชิดเชื้อดีเพราะอีกฝ่ายนั้นใจดีและเอ็นดูเธอมาตั้งแต่สมัยที่คบกับภาวินช่วงแรก

“น่ารักมากเลย เพื่อนเจ้าสาว” คุณนายเกศราเอ่ยชมก่อนจะหันไปบอกลูกชายตัวเอง “ดูแลแขกน้องด้วยนะธาม อยู่เชียงใหม่ด้วยฝากเนื้อฝากตัวกับเจ้าถิ่นหน่อย”

ชื่อที่ถูกเรียกจากปากของหญิงวัยหกสิบทำให้หญิงสาวขนลุกซู่อย่างไม่มีสาเหตุ จริงอยู่ว่าคนชื่อนี้มีเป็นร้อยเป็นพันแต่เธอกลับรู้สึกตกใจอย่างบอกไม่ถูก

“นี่พี่ธามเจ้าของสถานที่” ปภาวรินหันไปแนะนำบุคคลที่ยืนอยู่ด้านหลังกับเพื่อนสนิท

ทันทีที่คุณนายเกศราขยับตัวออกห่างจากมุมที่เธอมองไม่เห็นอีกคนจนเธอเห็นหน้าเขาชัดเจนเมื่อหันหลังไปมองอีกรอบหัวใจที่เต้นเป็นปกติก็เหมือนจะหยุดเต้นไปในทันที ไม่ใช่ว่าเขาคือคนดังหรือพระเอกแถวหน้าของวงการ แต่เขาคือผู้ชายอันดับต้นๆ ที่เธอไม่อยากเจอ

เรียกว่าผู้ชายอันดับแรกที่เธอไม่ควรบังเอิญเจอเลยคงจะดีกว่า แต่ตอนนี้ทั้งที่เพิ่งจะภาวนาไปไม่ถึงห้านาทีกลับเห็นเขายืนหัวโด่อยู่ในระยะหนึ่งเมตรกว่าๆ

ดวงตาคมกริบของเขาที่มองมานั้นแทบทำให้เธอหยุดหายใจไปแล้ว

“สงสัยเพื่อนตกใจในความหล่อของพี่ธามอยู่ค่ะ”

หัวใจของอริสรากลับมาเต้นอีกครั้งเพราะเสียงเพื่อนช่วยชีวิต เธอหมุนคอกลับมาหน้าตรงหลังจากเพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองแสดงความตกใจในความบังเอิญเกินเหตุ

“ไม่เป็นไรครับ ไม่ถือ”

“พี่ธามมาดื่มกับพวกเราค่ะ อาหารทะเลคงเบื่อแล้วแต่ไอ้นี่น่าจะไม่เบื่อ”

“พี่แค่อยากมาดูความเรียบร้อย กลัวงานน้องชายออกมาไม่ดี ตามสบายเลยครับ”

“ขาดเหลืออะไรบอกพี่ได้นะ” ประโยคสุดท้ายของเขาเธอรู้สึกว่ามันทำขนอ่อนลุกขึ้นมาทั้งตัวอย่างประหลาด ทั้งที่ไม่มองแม้แต่เสี้ยวหน้าแต่ภาพลักษณ์ครั้งสุดท้ายของเขาที่เธอเจอมันทำให้รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้มันน่ากลัวเหลือเกิน

“เอามาหน่อย” อยู่ๆ สถานการณ์ก็เปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือแบบที่อธิบายไม่ถูก ท้องทะเลที่เพิ่งนั่งมองเหม่อๆ ตอนนี้กลับเห็นเป็นแสงแดดสะท้อนทำให้รู้สึกแสบตาจนแทบไม่อยากมองต่อความสบายใจกับบรรยากาศแสนสดชื่นหายไปในพริบตา

จากที่คิดว่าจะไม่ดื่มเพราะอยากรักสุขภาพ แต่ตอนนี้อริสรากลับรู้สึกว่าเจ้านั่นน่าจะช่วยให้เธอผ่อนคลายความรู้สึกกังวลตอนนี้ ดั้นด้นเดินทางมาไกลถึงทะเลแต่กลับมาเจอคนที่ไม่สมควรเจอ

“อะไรแม่นาง เปรี้ยวปากเหรอ” ว่าที่เจ้าสาวเอ่ยพร้อมกับ เปิดกระป๋องเครื่องดื่มให้เพื่อนสนิทก่อนจะยื่นมันให้อีกฝ่าย

มีคำถามมากมายที่อริสราอยากรู้อยากถามเพื่อนแต่เธอก็ทำได้เพียงเงียบแล้วทรมานตัวเองต่อ เพราะถ้าหากเธอเอ่ยปากถามเรื่องของเขาต้องกลายเป็นที่สงสัยของทุกคนแน่

ปกติแล้วอริสราไม่ใช่คนที่จะสนใจเรื่องของผู้ชายออกนอกหน้า การถามออกไปอย่างไม่มีเหตุผลแน่นอนว่าต้องทำให้เพื่อนสนิทที่รู้ไส้รู้พุงสงสัยจนต้องคายความลับของตัวเองออกมาและนั่นแหละจะทำให้ตัวเธอเองเดือดร้อน

เขาเป็นคนที่เธอไม่ควรยุ่งเกี่ยว เธอรู้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน เพราะเขาออกปากห้ามว่าไม่ให้ใครรู้เรื่องที่เขาซื้อสาวขายบริการ เขาไม่ใช่แค่บอกแต่ยังขู่เธอ

“หล่อและรวยมาก แถมโสด”

อริสราดื่มเบียร์ที่พร่องไปเกินครึ่ง

เพื่อนสนิทขยิบตาให้หญิงสาวต้องขนลุกซู่กับประโยคที่เกิดขึ้นพร้อมกับกิริยาท่าทางนั้น

เป็นไปไม่ได้ เขามีเจ้าของแน่นอน

อริสราเถียงคำพูดของเพื่อนในใจ ดูยังไงก็รู้ว่าเขามีเจ้าของแล้ว ทั้งคำพูด คำขู่และการกระทำที่ไม่เหมือนผู้ชายโสดและเป็นอิสระ

ยอมรับว่าเขาน่ะดูดีตั้งแต่เส้นผมจรดปลายเท้า เค้าโครงรูปหน้าหล่อเหลาตามแบบฉบับที่สาวๆ ต้องเหลียวมองเรื่องฐานะอริสราก็พอเดาออกตั้งแต่แรกว่าเขาไม่ธรรมดา ไหนจะข้อเสนอของเขาเมื่อตอนนั้นคนฐานะธรรมดาคงไม่กล้าพูด แถมยังมีลูกน้องเดินตามเป็นพรวนอย่างกับมาเฟีย

“มองอะไรฉัน” อริสราขยับคิ้วเรียวสวยด้วยสีหน้าสงสัยถามเพื่อนสนิทที่บอกเล่าคล้ายอยากอวดของดีที่พามา

“ก็แกโสด” ปภาวรินบอกเหตุของตัวเอง ซึ่งมันก็ใช่ความจริง อีกทั้งไม่มีวี่แววว่าจะมีความรักจนเห็นคานทองที่ต้องขึ้นไปนั่งอยู่รอมล่อ

จะเป็นไรไปเล่าถ้าจะอยู่แบบนี้ไปจนแก่ คนสมัยนี้ตัวคนเดียวมีถมเถไป ทั้งสบายใจและสบายตัว

“ไม่ชอบคนแก่” อริสราบอกปัดแต่ประโยคนั้นกลับทำให้สายตาทั้งสองคู่ตรงมาที่ใบหน้าสวยเป็นจุดเดียวกัน กระทั่งเจ้าของคำพูดนั้นเพิ่งรู้ตัวว่าเผลอพูดอะไรออกไปจึงแทบสำลักเครื่องดื่มที่เพิ่งเคลื่อนที่ลงลำคออึกใหญ่

"ไปรู้ได้ยังไงว่าเขาแก่" เพื่อนสาวจ้องนิ่งแต่มุมปากกลับขยับเป็นรูปยิ้ม