บทที่1 คืนเข้าหอที่ปวดร้าว
1664 Words
'รักมากก็ยิ่งเจ็บมาก'
คืนเข้าห้องหอของคู่รักที่หลายคู่ควรจะมีความสุขและได้แสดงความรักตามลำพัง แต่สำหรับคู่แต่งงานของเธอกลับสวนทางโดยสิ้นเชิง เพราะเจ้าบ่าวไร้รักสุดแสนเกลียดชังเจ้าสาวอย่างเธอปล่อยให้ต้องนอนกล้ำกลืนกินน้ำตาด้วยความปวดร้าวข่มขื่น
ร่างเจ้าสาวพลางชันเข่ากอดตัวเองเอาไว้ เสียงร้องไห้สะอื้นเหน็บหนาวลงมาจนถึงสุดขั้วหัวใจด้วยคำพูดของเจ้าบ่าวที่เพิ่งออกไปจากห้องหอเมื่อสักครู่
'หล่อนมันเป็นได้แค่ผู้หญิงชั้นต่ำ หิวเงิน อยากจับฉันเพื่อหวังรวยทางลัด ชาตินี้ฉันไม่มีวันแตะต้องผู้หญิงสกปรกอย่างหล่อนอีก จำเอาไว้ซะ!'
“ฮึก ฮือ ๆ บัวไม่รู้เรื่องนั้นเลย บัวขอโทษพี่ริค”
เจ้าสาวที่ชื่อว่า 'บัวหอม' รู้สึกผิดกับเรื่องเกิดขึ้นภายในวันนั้นเมื่อสองอาทิตย์ก่อน เธอเคยเป็นเลขาของพี่ริคหรือมาริค ท่านประธานบริษัทยักษ์ใหญ่ชื่อดัง เธอเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกคุณหญิงนวลนภาชุบเลี้ยงมาเป็นเด็กในบ้านหลังใหญ่ และนั่นก็ได้เจอกับมาริค ลูกชายคนเดียวของท่าน แน่นอนว่าครั้งแรกพบเจอกัน มาริคแสดงท่าทีว่ารังเกียจ ไม่ชอบหน้าเธอตั้งแต่แรก เธอรู้จักสถานะของตัวเองดีว่าไม่คู่ควรกับเขาเลยสักนิด
จากนั้นคุณหญิงนวลนภาส่งเสียให้บัวหอมเรียนจบด้านเลขานุการตามคำสั่งของท่าน เธอไม่มีสิทธิ์เลือกตามใจชอบว่าตัวเองชอบอะไร เพราะครอบครัวสกุลเรวัติมีบุญคุณกับเด็กกำพร้าอย่างเธอมากเหลือเกิน
จนกระทั่งมาเกิดเรื่องร้ายแรง บัวหอมทำงานมาเป็นเลขาหน้าห้องของพี่ริคได้เพียงแค่ปีเดียว ปลายฟ้า เพื่อนรัก เพื่อนสนิทของเธอเข้ามาเยี่ยมเพื่อนตัวเองถึงที่ทำงาน ปลายฟ้าอาสาจะชงกาแฟให้เพื่อนรักดื่ม แต่ตอนนั้นเองทำไมรู้สึกมึนหัวยังไงชอบกล
และพอหญิงสาวรู้สึกตัวขึ้นมาอีกทีก็พบว่าตัวเองอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าบนเตียงนอนในห้องทำงานส่วนตัวของท่านประธานใหญ่และมีมาริคนอนข้างกาย สภาพเปลือยเปล่าเช่นเดียวกันกับเธอ
ใครก็ไม่รู้ไปแจ้งสื่อทางนักข่าวเข้ามาได้ภาพช็อตเด็ดทำข่าว 'เลขาหน้าห้องหรือเลขาบนเตียงของท่านประธานมาริค?!'
คุณหญิงนวลนภาเห็นข่าวจึงโกรธลูกชายมาก จึงสั่งให้เขาแต่งงานกับเด็กในบ้าน เด็กสุดโปรดของคุณหญิง เท่านั้นเองชายหนุ่มยิ่งโกรธและยิ่งเกลียดผู้หญิงที่ชื่อบัวหอมมากกว่าเดิม
'คอยดูเถอะ! ฉันจะทำให้เธอรู้ว่านรกมันมีอยู่จริง!'
“บัวไม่น่าหลงรักคนใจดำอย่างพี่ริคเลย!”
.............
คนที่เป็น 'เจ้าบ่าวไร้รัก' เปลี่ยนชุดสูทสีดำเข้ามายกดื่มเหล้า ข้างกายมีผู้หญิงสองคนพัวพันนัวเนียนกันอย่างไม่ขาด พวกเพื่อนสองคนเอือมระอากับเขามาก คืนวันแต่งงานตัวเองแท้ๆ กลับออกมาเที่ยวคลับบาร์ เล่นเจ้าชู้เหมือนหนุ่มโสด ระเริงรักเหมือนแต่ก่อนอยู่ได้
“ไอ้ริค มึงแต่งงานแล้วไม่ใช่เหรอ หนีออกมาจากคืนเข้าห้องหอ แบบนี้เจ้าสาวของแกคงไม่นอนร้องไห้ กลืนกินน้ำตาต่างข้าวงั้นเหรอ”
เกียร์ เพื่อนของมาริคเอ่ยถามคนเป็นเจ้าบ่าว
“กูไม่เต็มใจอยากจะแต่งเสียหน่อย ผู้หญิงสกปรก หิวเงินคนนั้น กูยิ่งอยากไล่มันไปพ้นๆ หน้าด้วยซ้ำ”
“ถ้าไม่ติดว่าแม่มึงบังคับให้มึงแต่งงานกับเด็กในบ้านแถมยังเป็นเลขาบนเตียง เฮ้ย เลขาหน้าห้องของมึง ป่านนี้มึงคงใช้ชีวิตหนุ่มโสดเหมือนเดิมล่ะสิท่า”
เติร์ด เพื่อนสนิทอีกคนเอ่ยแซวเจ้าบ่าวที่ทำหน้าไม่สบอารมณ์
“ก็แหงสิว่ะ ผู้หญิงมันก็เหมือนกันทุกคน ทุกคนที่ล้วนเข้ามาหาฉันก็หวังต้องการแต่เงินทั้งนั้น ไม่เว้นแม้แต่แอนนี่ แฟนเก่าเพศยาของกู!”
มือหนากำแก้วเหล้าราวกับว่าจะให้มันแตกคามือ เมื่อพูดถึงแฟนเก่าที่เคยคบกันยาวนานถึงสิบปี เขาทุ่มเทความรัก ความเชื่อใจทุกอย่างให้แก่แอนนี่ หญิงสาวที่เขารัก สุดท้ายพอความจริงกระจ่าง เขาก็ถูกผู้หญิงทิ้งไปแต่งงานกับผู้ชายคนใหม่ที่รวยกว่าตน
'มาริค' จึงตีความผู้หญิงทุกคนว่าเห็นแก่เงินกันทั้งหมด เป็นเพราะแบบนี้เขาจึงควงดารา นางแบบสาว ฟันแล้วก็ทิ้ง ไม่จริงใจกับใครสักคน
“ฮันนี่ขา แนนนี่มาแล้วค่ะ”
แนนนี่ นางแบบสาวชื่อดังที่ท่านประธานหนุ่มควงคนปัจจุบัน เธอตกหลุมเสน่ห์กร้าวใจของเขา เธอรู้ว่าเขาถูกแม่บังคับแต่งงานกับเด็กในบ้านตัวเองเพราะข่าวลือบ้าๆ นั่น
“ทำไมมาช้าจัง รู้ไหมว่าฉันทรมาน อยากปลดปล่อยมันจะแย่อยู่แล้ว”
มาริคไล่สาวๆ ออกไป ก่อนจะคว้านางแบบสาวเข้ามานั่งบนตักแกร่ง
“พอดีว่ารถมันติดนะคะ แนนขอโทษที่ไม่ได้ร่วมงานแต่งของพี่ริคกับเจ้าสาวคนนั้นด้วย”
แนนนี่แอบตีหน้าเศร้าสลด แต่ความจริงเธอโกรธมากรู้ข่าวว่าเขาแต่งงานกับเด็กในบ้านตัวเอง ทั้งที่เจ้าสาวตัวจริงมันควรจะเป็นของเธอ
“ทำไมเธอจะต้องขอโทษฉันด้วย ถ้าเธอจะขอโทษ เราไปขอโทษด้วยกันที่คอนโดของฉันไม่ดีกว่าเหรอ”
สายตาแห่งความเจ้าชู้เริ่มต่อมทำงาน กายแกร่งด้านล่างปวดหนึบขึ้นมาทันใด
“ใจร้อนเสียจริงเลยนะคะ กะจะไม่ให้แนนพักสักหน่อยก่อนเหรอคะ”
แนนนี่ยิ้มยั่วยวนท่านประธานหนุ่มตรงหน้าพร้อมโน้มลงมาจูบซอกคอหนาของเขาหนึ่งที
“ทำแบบนี้ระวังเถอะ หล่อนจะไม่ได้นอน!”
“แนนนี่เตรียมใจเอาไว้แล้วละค่ะ”
เสียงหวานแหบปนความเซ็กซี่ ปลุกปั่นอารมณ์ดิบเถื่อนของเขาตื่นขึ้นมา
“ไอ้เกียร์ ไอ้เติร์ด กูขอตัวพาสาวขึ้นสวรรค์ก่อนนะ”
“ตามสบายเลยเพื่อน”
…
รถสปอร์ตคันหรูของท่านประธานหนุ่มแล่นเข้ามาจอดด้านในตึกคอนโดส่วนตัวของเขา นางแบบสาวแอบตาลุกวาวเมื่อเห็นคอนโดใหญ่ หลักเป็นล้านกว่าบาท ไม่ว่ายังไงหล่อนจะไม่ยอมปล่อยให้เขาหลุดมือเด็ดขาด
“อุ๊ย เดี๋ยวก่อนสิค่ะพี่ริค”
แนนนี่ร้องห้ามปราบเมื่อคนเมากำลังโอบกอดร่างอรชร โน้มลงมาซุกไซร้ซอกคอขาวเนียนอย่างหื่นกระหาย
“อย่าขัดขืนสิ”
คนเมาครางฮึดฮัดก่อนจะผลักร่างนางแบบสาวลงบนเตียงนอนนุ่ม
มือสากปลดเข็มขัดราคาแพงออกจากตัว เขาหยิบถุงยางอนามัยที่เก็บเอาไว้ในลิ้นชัก
“เดี๋ยวแนนใส่ให้นะคะ”
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่แนนนี่บริการสวมใส่ถุงยางอนามัยของท่านประธานหนุ่ม บ่อยครั้งที่ทั้งคู่พากันหาความสุขที่นี่และมาริคชักติดใจบทรักเสน่หาของนางแบบสาวมากกว่า 'เมียชัง' นอนเหงาอยู่เรือนหอคนเดียว
“อื้ม พี่ริคขา”
“อ่าห์ ฉันไม่ไหวแล้ว แนนนี่จ๋า”
____________
แสงแดดอ่อนๆ ส่องเข้ามาทางหน้าต่างห้องหอ ร่างหญิงสาวเผลอนอนหลับทั้งที่ยังร้องไห้ แก้มอมชมพูมีคราบน้ำตาติดอยู่ ความรู้สึกผิดในใจยังคงฝังใจไม่มีวันลืม
ร่างอรชรยังอยู่ในชุดเจ้าสาว บัวหอมค่อยๆ หยัดตัวลุกขึ้นมาด้วยความเคยชินที่ต้องนอนกอดหมอนอยู่ตัวคนเดียว ไม่มีใครอยากมารักเด็กกำพร้าอย่างหล่อนหรอก
บัวหอมรีบอาบน้ำแต่งตัวใหม่ ทำหน้าที่สะใภ้ใหญ่วันแรกของคุณหญิงนวลนภาให้ดีที่สุด ขอแค่ท่านไม่รังเกียจเด็กกำพร้าและรักเอ็นดูเธอก็มากพอแล้ว
“เอ่อ มีอะไรให้บัวช่วยไหมคะ คุณป้าแม่บ้าน”
สะใภ้ใหญ่เข้ามายังห้องครัวด้านหลังของบ้านหลังใหญ่ เธอเดินออกมาจากเรือนหอมายังบ้านใช้เวลาไม่ถึงสิบนาทีก็ถึง
“คุณบัวไม่ต้องมาช่วยป้าหรอกค่ะ ป้าเข้าใจว่าคุณบัวคงเหนื่อย”
ป้าหนิง แม่บ้านใหญ่ที่เคยดูแลหนูบัวหอม ถึงแม้ว่าตอนนี้เธอกลายเป็นนายหญิงของตระกูลสกุลเรวัติ
“ป้าหนิงไม่ต้องเรียกบัวว่าคุณก็ได้ค่ะ มันรู้สึกห่างเหินเกินไป เรียกหนูว่าหนูบัวแต่ก่อนดีกว่าค่ะ”
“ไม่ค่ะ ป้าเกรงใจ”
“แล้วเนี่ยทำอาหารเช้าอะไรให้คุณแม่นวลหรือคะ บัวอยากทำหน้าที่ลูกสะใภ้ที่ดีของท่าน”
“ข้าวต้มกุ้ง ของโปรดของคุณหญิงนวลและของคุณมาริคค่ะ”
รถยนต์คันหรูของลูกชายตัวดีของคุณหญิงนวลนภาแล่นเข้ามาจอด มาริคกลับมาเพราะคุณแม่โทรไปหา ข่มขู่ว่าถ้าหากไม่ยอมกลับมา แม่จะยกบริษัทนั้นให้ลูกสะใภ้สุดโปรดของท่านแทน
“ตาริค ลูกกล้าทำกับหนูบัวอย่างนี้ได้ยังไง มีอย่างที่ไหนเจ้าบ่าวหนีออกไปจากคือเข้าห้องหอ ปล่อยให้เจ้าสาวต้องนอนเหงาอยู่คนเดียว!”
คุณหญิงนวลนภาอยากจะตีลูกชายตัวแสบให้ตายคามือ โทษฐานทำให้ลูกสะใภ้แม่ต้องเสียใจ
“มันก็สมควรแล้วนี่ครับ ผมเกลียดผู้หญิงสกปรก หิวเงินนั้นจะตายไป เกลียดจนไม่อยากเห็นหน้า”
มาริคสนใจข้าวต้มกุ้งตรงหน้ามากกว่า
“ทำไมข้าวต้มกุ้งวันนี้อร่อยมาก อร่อยกว่าทุกครั้งที่ผมเคยกินมา ใครทำข้าวต้มกุ้งถ้วยนี้เหรอป้า”
“เอ่อ หนูบัวทำค่ะคุณริค”
เพล้ง! ไม่ทันไรชายหนุ่มยกข้าวต้มกุ้งเททิ้งใส่ถังขยะมุมห้องอาหารด้วยความโกรธเคืองจัด
“ฉันเกลียดผู้หญิงอย่างเธอ อาหารพวกนี้เอาไปเททิ้งให้หมาข้างนอกกินดีกว่า”
……
#เป็นยังไงบ้างตอนแรก คอมเมนต์พูดถึงพระเอกหน่อยว่าเป็นคนยังไง
- Writer
