His Sweet Obsession

Chapter 3 | HIS BACK

Lumipas ang buong linggo hindi ko nasilayan ang anino ni Ryder sa eskuwelahan. Pinagdasal ko na sana nilisan niyang muli ang Freya. Inasahan kong pahihirapan ako niyo sa unang araw ng eskuwela. To my surprise, hindi niya ako ginalaw. Wala siya sa bawat klaseng pinasukan ko. I am beginning to rejoice the fact that he might have left Freya again.

Pangalawang linggo na ng pasukan. Pinilit kong bumangon at pumasok sa eskuwela kahit na puyat ako dahil bagkus na dalawang araw lamang si Tatay sa bahay ay naging buong linggo na. I can't sleep with their lecherous moaning and all the noises coming from their bedroom. Kung puwede lang mag-sleep over sa bahay ng best friend. But I can't. She haven't call me back kung nakabalik na ba siya o hindi pa.

Thinking what she will tell me once I told her what happened. I can hear her shrilling voice scolding me. Then, I lazily get up and took a shower. I slipped into my faded rugged denim jeans, white tees and then, covered mybody with my fave black hoodie. The lovebite is still embedded into my skin. until now. Akala ko ay kiss mark lamang iyon. However, there was a shallow bite on my neck. It was swollen for few days. Kaya't hanggang ngayon I need to cover it.

Chanice should be back today. Wala naman importanteng kaganapan sa nakalipas na isang linggo. So, she did not miss much on the first week of our senior year. Natapos na ang lahat nang pagpupulong sa iba't ibang organisasyon. Ngayon ang simula ng mga lektura sa aming mga klase.

Ganito ang patakaran sa Spring Hill Academy mula freshmen hanggang senior year sa highschool at kolehiyo. Ang unang linggo ay puno ng kamustahan at pagpapupulong. Ang bawat guro ng klase ay magbibigay ng syllabus—isang tala ng mga tatalakaying lektura sa buong taon. Nagbibigay rin sila ng listahan ng mga kagamitang pang-eskuwela na kailangan sa itinakdang klase.

I decided to walk from home. Gusto akong ihatif ni Tatay subalit ayokong maging usap-usapan sa paaralan. Tama ng si Nanay lamang ang kanilang pag-chismisan. Ayokong pati ako ay maging headlines pati sa eskuwelahan. Magkakalapit lamang ang istablisamento sa Freya. It's a small town na halos lahat mayayaman ang nakatira.

Iskolar ako kaya nakapagaral ako sa Spring Hill Academy. Kaya hindi ako dapat magpadala sa takot. I need to maintain my scholarship for the entire semester. I silently prayed as I walk towards the school ground.

Subalit, sa pag-apak pa lamang ng mga paa ko sa tarangkahan ng eskuwelahan my heart thudded berserkly. Pakiramdam ko tumakbo ako ng ilang daan kilometro sa bilis ng t***k ng puso ko. Nabalisa ako sa 'di ko malamang dahilan. Iyong pakiramdam na tila may mangyayari o nangyari na hindi ko pa alam. Pero dahil alam kong baka nasa paligid lamang siya. Kailangan kong ihanda ang sarili ko sa oras na magtama ang aming mga mata.

'Who knows what prank he has laid for me today?'

He might have spared last week. Maybe not the entire year. I know for sure he is ready to pull a shitty day for me. Araw - araw siguradong may nakaabang itong kapilyuhan. Kung hindi niya man ako ipahiya, alam ko, tatawagin niya na naman ako sa mga ‘di kaayang-ayang pangalan.

Malabo na maging tahimik pa ang huling taon ko sa haiskul. Nanghina ako sa katotohanang nawalang parang bula ang simpleng buhay ko.

'Gone is my simple life. Hello, living hell!’

Mula pagkabata tampulan na ako ng katatawan. Dinaraan ko na lamang sa pag-iyak gabi-gabi ang mga mapanlait at masasakit na salita hanggang sa namanhid na ako. Those words didn't bother me anymore. Kung ano-anong pang-aapi at pangngungutya ang naranasan ko. Para iyong punyal na paulit-ulit akong sinasaksak hanggang sa wala na akong maramdaman.

Iba na lang sana ang nagustohan ni Ryder na pahirapan. Sana hindi na lang ako. Pero ano'ng magagawa ko? I am an ordinary nerdy schoolgirl that everyone hates. Napakatanga ko na hindi ko man lang nagawang ipaglaban ang sarili ko noon.

Nang mawala si Ryder sa Freya, I managed to blend in. Nagkaroon ako ng mga kaibigan. Unti-unting naging masaya ang araw-araw na pagpasok ko sa eskuwela. Sabik akong pumasok sa eskuwela sa nakalipas na dalawang taon. Subalit ngayon kung puwede lang—kung puwede lang na maglaho na lamang akong parang bula. If I could only make myself disappear, I would. Akala ko magiging masaya ang huling taon ko Spring Hill, subalit hindi na iyon mangyayari because—his back.

Nababalot man ako nang pangamba. Tinahak ko pa rin ang gusali sa una kong klase. Rinig na rinig ko ang tili ni Chanice calling my name habang naglalakad ako patungo sa aking klase.

"Maria Coraleen!" Palahaw nito.

Minsan nakakairita ang boses niyang matinis sa tuwing nasasabik ito. Huminto ako habang si Chanice naman ay nagmamadaling tumakbo papalapit sa akin.

"Narining mo na ba ang latest?" Bungad nito sa akin.

"Ano'ng latest?"

"'Yong latest," anito.

Maarteng inarko nito ang kaniyang kilay habang kausap ako. She puckered her lips looking irritated as I tried to pretend hindi ko alam ang sinabi niya.

"You know "the news."

Alam ko ang tinutukoy niya. Kailangan ko lang magpanggap na wala akong alam dahil kukulitin niya na naman ako. Katulad noong winter ball. Iyong huling araw ni Ryder sa Freya. That didn't slip Chanice eagle eyes. Hindi niya ako tinigilan. Piniga niya ako hanggang napaamin niya ako sa nangyari noong gabing iyon.

"Mahuhuli na tayo sa mga klase natin, Chan. You know I hate charades. What is it?"

"Ryder McKensley. He-is-back!" She announced half excited half worried.

"I heard," sagot ko sakaniya in a much-relaxed tone.

Ayaw kong makita ng kaibigan ko kung gaano ako katakot mabanggit pa lamang ang pangalan ng taong kinasusuklaman ko.

"Okay ka lang, Beshywap?"

"Oo naman. Bakit hindi ako magiging okay?"

"Oo nga noh? Ang ewan ng tanong ko sa'yo. Eh, Beshywap, are you catching a ride with Wylan later or me?"

"Uhm. Sa'yo. Na mis kita."

"Ahh," maarte nitong tugon matapos ay niyakap ako,"na miss rin kita.'Yong pasalubong mo idaan ko mamaya sa bahay ninyo."

"Thanks."

"You better wear them, Corey!" Pagbabanta nito sa akin. Paniguradong kung hindi backless ay croptop ang binili nitong damit para sa akin. Mga istilo ng damit na hindi ko maatim suotin. But that's Chanice fashion style.

"Yeah, promise."

She smiled at me," Okay. See you lunchtime at the cafeteria?"

"Yeah, sure, We gotta get going, Chan."

Naghiwalay kami at tinungo na ang aming klase. Ang unang klase ko ay sa ika apat na palapag ng Science and Technology building. Habang si Chanice naman ay sa Arithmetic building. Habang papasok ako sa loob ng silid aralan. Kapansin-pansin ang kumpulan ng mga estudyante sa dulong bahagi ng silid. Then, I saw him with his devilish smirk and his eyes almost killing me.

Narinig ko ang pagbanggit na naman ng ‘di kaaya-kaayang panunuya at panlalait sa akin. Katulad sa nakasanayan ko pinagsawalang kibo ko iyon. I ignored him pretending I wasn't bothered by his presence.

Tinahak ko na ang bakanteng upuan sa harapang bahagi ng silid. I know they are talking about me, 'the slut nerd.' Iyon ang madalas na tawag nila sa akin. No doubt, he steered up shaming me again.

Matapos ang unang klase niyaya ako ni Rachelle na kumain sa cafeteria kasama siya subalit tumanggi ako. Then, Rebecca asked me right after her. Rachelle Young is Wylan's step-sister while Rebecca Mancini is his half-sister.

"Hey, Corey! Eat lunch with us," Rebecca pulled my hands, forcing me to come with her.

"Rebecca, I'm-I... I'll take a rain check."

"Okay. I'll be at the same table if you change your mind."

Maarte man silang dalawa but I have grown to like both of them overtime. Ngunit hindi ko pa rin ipagpapalit si Chanice sa kanilang lahat. We are like sisters. Siya na ang kaibigan ko mula ng lumipat kami rito ni Nanay sa Freya.

"Okay,” malamyang tugon.

I am avoiding the monster. I know he's heading to the cafeteria with a bunch of his bull friends. Kaya nagisip ako ng paraan upang matakasan siya. Pumunta ako sa likod ng silid aklatan. May malagong na puno doon at tahimik. Iilang estudyante lamang ang nakakaalam ng tagong lugar na iyon. Kailangan pang tumalon sa bakod para makapasok sa munting hardin na 'yon. Doon ang naging tagong tagpuan namin ni Wylan sa nakalipas ng dalawang taon. Kapareho ko tampulan rin siya ng tukso. Kabaliktaran siya ni Rebecca whose craves fame. She wants to be the talk of the town. Gusto niyang parati siyang bida like Loren.

Unsociable si Wylan. Mas pinili nitong umiwas bagkus na harapin ang mga estudyante. Ang kinaibahan lang naming dalawa kapag nasasagad na lumalaban siya. Samantalang ako? I always back off.

I showed Wylan Mancini my secret garden the first time we met. Itong hardin na ito ang naging paborito niyang tambayan sa eskuwelahan. I hid this place from Chanice. It’s my sanctuary. Dito ako nagpapalipas ng oras. Dito ko tahimik na iniiyak ang sama ng loob.

Nakita ko si Wylan na nakatamabay rin sa hardin.Nakahiga siya sa batong upuan habang may hawak na nobela.

"Kailan mo nabili ‘yan?”

“Kahapon,” naupo ito. Matapos inalok akong maupo sa tabi niya only to use my lap as his pillow. "Hay salamat! May unan na ako!” Pangaasar nito sa akin.

“Umayos ka Wylan pipingutin ko ‘yang tainga mo.”

“Hindi ka na naman mabiro. What’s up? Did they mock you again?”

“Hayaan mo sila. It doesn’t affect me anymore.”

“Don’t lie to me, Coraleen. Kilala na kita. Pumupunta ka rito kapag may tinatakasan ka.”

“Maganda ba ang kuwento? Kapareho sa napanood nating pelikula?” Paglilihis ko sa gusto niyang aminin ko.

“Hindi. Mas maganda itong nobela. Ipahiram ko sa’yo matapos kong basahin.”

“Salamat. Kumain ka na ba, Wy?”

“Hindi pa. May baon ka?”

“Sandwich. Hati na lang tayo. Kaso iisa lang ang tubig kong dala.”

"Hating kapatid na rin lang tayo.”

Matapos kumain katulad ng dati nagkukulitan kami. Napuno ng halakhak naming dalawa ang tagong hardin sa likod ng silid aklatan. Habang ako’y nagbabasa ng libro sa susunod naming klase si Wylan naman ay ang kaniyang bagong biling nobela. Napakamaalaga ng kaibigan ko. Kung hindi ko lang alam ang sekreto niya. Malamang nagustohan ko na siya. Ngunit may gusto siyang iba. We were close friends, like siblings, but others think we were in a relationship. Lahat ng iyon ay alegasyon lamang. Tumunog na ang batingaw hudyat na tapos na ang tanghalian.