23
บ้านใหญ่ป๋าทอม
พี่กริชพาฉันมาที่บ้านใหญ่ มาหามามี้นลิน ตลอดทางไม่มีบทสนทนาใดๆ ฉันยิ้มไม่หุบรู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ส่วนพี่กริชก็ทำหน้าที่ขับรถไปเงียบๆ
"มากันแล้วหรอลูก คิดถึงจังเลยหนูชิริน"มามี้พี่กริชออกมารับถึงหน้าบ้าน ทันที่ที่ลงจากรถท่านก็เดินลงมากอดฉันด้วยความดีใจ
"หนูก็คิดถึงมามี้ค่ะ^^"ฉันพูดเอาใจคนแก่แต่หน้าเด็กมากกกกก!
"แด๊ดล่ะครับ"พี่กริชยกมือไหว้มามี้แต่ถามหาแด๊ด
"แด๊ดแกจะอยู่ไหนได้ห้องทำงานนู้น ไปๆลูกเข้าบ้านกันก่อน"มามี้ทำหน้าเซ็งเมื่อพูดถึงสามีที่เอาแต่ทำงาน บุ้ยปากขึ้นไปบนบ้าน จูงมือฉันเข้าไปในบ้าน
"ผมไปหาแด๊ดก่อนนะครับ สั่งสอนลูกสาวมี้ด้วย ไปผลักคนอื่นตกน้ำมา"พี่กริชชิ่งขอตัว แล้วทิ้งระเบิดไว้ให้ฉัน แต่เดี๋ยวนะเขารู้ว่าฉันผลักยัยนั่นหรอ หรือว่าเชื่อคำพูดยัยนั่น?
"ห๊ะ!! จริงหรอชิริน"มามี้เอามือทาบอกตกใจ หันมาถามฉันด้วยสีหน้าจริงจัง มามี้พี่กริชเป็นบุคลที่ใจ
