26
"พี่ชีต้ามามั้ยคะแด๊ดดี้"เกรซปล่อยมือออกจากแขนผมกระโดดไปเกาะแด๊ดแทน
"จะมาไม่มาก็เรื่องของมันสิ ให้น้อยๆหน่อย"แด๊ดดี้เกิดอาการหวงลูกสาวขึ้นมาทันที แต่ดูเหมือนลูกสาวจะไม่สนใจ ยิ้มล่องลอยไปไกลแล้ว
ผมตามรินมาที่ห้องพักฟื้น ตามตัวเธอมีแต่รอยแผลมองทีไรผมก็เจ็บใจช้ำใจ แด๊ดกับมี้กลับไปแล้ว ส่วนเกรซขออยู่เป็นเพื่อน น่าจะรู้จุดประสงค์ของเธอดี รอเจอไอ้ชีต้า
จุ๊บ
"หายไวๆนะ"ผมก้มลงจูบหน้าผากมน นั่งเฝ้าไม่ยอมห่างเตียงไม่รู้ว่านานแค่ไหน จนตอนนี้จะมืดแล้ว
"น้องเกรซกลับบ้านไป เดี๋ยวพี่โทรบอกให้คนมารับ"ผมบอกน้องที่อยู่เป็นเพื่อนทั้งวัน
"ค่ะ แต่เดี๋ยวน้องเกรซลงไปซื้อของมาไว้ให้พี่กริชก่อนนะ"น้องบอกแล้วเดินออกจากห้องไป ไม่รอคำโต้แย้งอะไรจากผม
ผมส่ายหัวกับความดื้อของน้องสาว หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรบอกคนมารับน้อง
ผลัก!!
"ชิรินเป็นไงบ้างกริช"ป้าฟองวิ่งเข้ามาในห้องพร้อมกับลุงทอมและชีต้า
"หมอบอกว่
