วราลีครางฮือในลำคอ มือบางจิกโซฟาแน่นแทบขาดวิ่น
สิรณัฐยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ มือหนาลูบไล้สะโพกกลมแน่น แล้วกระแทกตัวเข้าไปจากทางด้านหลังอย่างจัง
“อ๊าาา...!”
เสียงหวานแหลมพร่าหลุดจากริมฝีปากทันทีที่เขาฝังตัวลึกเข้าไปจนสุด
“แน่นยิ่งกว่าเมื่อกี้อีก...”
เขาครางต่ำในลำคอ มือบีบสะโพกกลมแน่นขณะที่สะโพกแกร่งขยับเข้าออกอย่างหนักหน่วง ร้อนแรงจนโซฟาทั้งตัวสั่นไหวไปตามแรงกระแทก
“สิรณัฐ... อื้อ... อ๊าาา...”
วราลีร้องครางสั่นไหว ผิวกายลุกเป็นไฟแทบละลายคาอ้อมแขนเขา
“อีก... แรงอีก... อ๊าาา...”
เสียงขอของหล่อนเหมือนเชื้อเพลิงราดบนเปลวไฟในตัวเขา
เขากระแทกเข้าหาหล่อนลึกขึ้น หนักขึ้น
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังพร่า ปนเสียงหอบหายใจหนักๆ ของทั้งสองคน
“เป็นของฉัน... ทั้งตัว...”
เขากระซิบพร่า
“ไม่มีใครแตะต้องเธอได้... มีแต่ฉันเท่านั้นที่จะกระเด้าเธอได้แบบนี้ วราลี...”
“สิรณัฐ... อื้อ... อาาา...”
หล่อนร้องคร
