เขากัดเบาๆ ที่ติ่งหูเล็กของหล่อน ก่อนจะกดจูบหนักๆ ลงบนริมฝีปากที่เผยอค้างด้วยแรงอารมณ์
ริมฝีปากบดเบียดกันแนบแน่นขึ้นเรื่อยๆ
แรงขึ้น
ลึกขึ้น
เหมือนจะกลืนกินกันทั้งตัว
มือใหญ่ของเขาเลื่อนต่ำลงอีกนิด
แนบฝ่ามืออุ่นร้อนกับแผ่นหลังของหล่อน ลูบไล้ไปตามแนวกระดูกสันหลัง จนวราลีต้องแอ่นตัวแนบชิดกับเขาอย่างห้ามตัวเองไม่ได้
“วราลี...”
เขาครางชื่อของหล่อนด้วยเสียงพร่าลึก ราวกับมันเป็นทั้งคำสั่ง และคำวิงวอนในเวลาเดียวกัน
วราลีหอบหายใจ ขณะที่มือยังคงกำเสื้อของเขาแน่น
ดวงตาปรือปรอยอย่างหลงลืมโลก
ริมฝีปากสั่นระริก เพราะจูบอันดุดันที่เพิ่งผ่านพ้นไป
“อย่า... อย่าหยุด...”
เสียงพร่าของหล่อนแผ่วเบาเหมือนกระซิบ แต่สำหรับคนฟังอย่างเขา มันกลับดังยิ่งกว่าคำตะโกน และแน่นอนว่า ไม่มีอะไรมาหยุดยั้งได้อีกแล้ว
“ฉัน... ไม่... หยุดมันแน่นอน... อืมมม...”
ชุดนอนบางเบาถูกเขาเลิกขึ้นอย่างช้าๆ ด้วยมือที่สั่นไหวด้
