Chapter Twenty-one

1352 Words

Hindi kalayuan ay naroon ako nakatanaw at kita sa bintana ng bahay ang Nanay ko. I remember her face. Pareho iyon sa litrato na natago ko. She was smiling and she looked happy as she served her family dinner. I slowly turned my back at the scene... Sinubukan kong hanapin ang mga magulang ko. Hindi naman ako manggugulo. Siguro gusto ko lang malaman kung kamusta na ba sila pareho. I stopped when I heard someone calling my name. "Lou," Nilingon ko iyon at nakita si Mama... Kakalabas niya lang sa bahay nila at mukhang hinabol ako. Tinawag niya ang pangalan ko. Kilala ba niya ako? Ang alam ko baby pa lang ako noong iwan niya ako kay Lola. Lumapit pa siya. Nanatili ako sa kinatatayuan ko. "I-Ikaw nga, teenager ka pa lang doon sa huling picture na pinadala sa akin ni Mama... K-Kamusta ka,

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD