คอนโด S
เวลา 19:00 น.
“หึ!” เสียงของฉลามดังขึ้นทำลายความเงียบ ทำคนที่เอนหลังกับโซฟาดูทีวีด้วยความเบื่อหน่ายแอบหันไปมองอย่างงุนงง
“เป็นไรอ่ะ”
“งงกับคนที่ทำตัวเหมือนเป็นโรคประสาท”
“ใครอ่ะ” จีน่ากระพริบตาถี่ๆ ตอนนี้ไม่ได้จับโทรศัพท์ ก็ตั้งแต่ตอนที่เซย์ส่งข้อความมาหลังคุยเสร็จเธอก็วางโทรศัพท์เลย ปิดเครื่องไว้ด้วยซ้ำเพราะไม่ต้องการให้ใครโทรมารบกวน
“ก็จะใครซะอีกล่ะ วันนี้ตอนอยู่มอ. ก็เกือบซัดกับมันไปทีแล้วนะ นี่คิดไงมาชวนไปกินเหล้าวะ งานนี้ได้ใช้แรงอีกแน่ๆ เลยกู”
“เขาชวนไปกินเหล้าเหรอ”
“อืม มันบอกมีเรื่องอยากคุยกับทุกคนด้วย เธอไปไหมล่ะ” จีน่ากัดปากตัวเองเบาๆ เมื่อถูกถาม สุดท้ายก็ยิ้มออกและคิดได้ว่าเธอควรทำยังไงกับการที่เซย์ชวนทุกคนออกไปดื่มในวันนี้ดี
“นายไปเถอะ ฉันอยากนอนพักต่อ ยังปวดหัวอยู่เลย”
“ยังมีไข้ปะเนี่ย หาหมอไหมเดี๋ยวพาไป”
“ไม่เป็นไร ไหวน่า”
“ทำเป็นเก่ง อยู่กับฉันไ
