“ฮื่อ...อยากอยู่สนุกต่อกับเพื่อนๆถึงเช้าเหมือนคนอื่นๆบ้างก็ไม่ได้...บังคับตลอดเลย...หนีไปซะดีมั้ยเนี่ย???”
เธอก็บ่นไปอย่างนั้นแหละ เพราะถึงยังไง เธอก็ไม่มีทางไปจากบ้านอันแสนอบอุ่นของเธอแน่ บ้านที่มีทั้งพ่อที่ตลกเฮฮา แม่ที่ใจดีและพี่ชายที่น่ารัก
“พี่นัทนะพี่นัท...ไม่คิดจะปล่อยให้น้องสาวมีแฟนจริงๆเหรอ ฮึ! จะให้ขึ้นคานรึไง”
เธอยกโทรศัพท์ขึ้นมาดูหน้าจอ พลางนับเลข...ห้า...สี่...สาม...สอง....ปิ๊ง!
แล้วคนที่เธอมาดหมายว่าจะต้องโทรมาก็โทรมาจริงๆ เมื่อหน้าจอโทรศัพท์ปรากฏชื่อพี่นัทสุดที่รัก...ตรงเวลาเป๊ะ!
“ชิ...ถ้าเราแกล้งไม่รับจะเป็นยังไงนะ”
แม่สาวตาโตเหมือนกวางน้อยกรอกตาไปมาอย่างนึกสนุก เมื่อคิดว่าพี่นัทของเธอคงคลั่งหากเธอแกล้งทำเป็นไม่รับโทรศัพท์สักสามสี่ครั้ง
“ฮ่า ๆ ๆ อยากรู้จะทำหน้ายังไง”
สายที่หนึ่งตัดไป...สายที่สองก็ตามมาแบบติดๆ...
“น้องโตแล้วนะ ยังจะหวงอยู่ได้”
เธอแกล้งไม่รับอีก.
