บ่ายคล้อย
"น่าเบื่อจัง อาจารย์สั่งแต่งาน ไม่มาสอน" ฝุ่นบ่นอุบอิบ ขณะที่ยาหยีกดแต่โทรศัพท์มือถือ "นั่งทำอะไรตั้งแต่เช้าแล้วเนี่ย"
"กำลังหางานพิเศษทำ"
"งานพิเศษ..."
"ก็อยากเก็บเงินเอาไว้จ่ายค่าเทอมปีหน้า"
"ลองไปถามพี่โรมดูไหม เผื่อมีงานให้"
"ฉันไม่อยากติดหนี้บุญคุณใคร อีกอย่างไม่ได้ชอบเขาขนาดนั้น ถ้าอยู่ใกล้ชิดจะทำให้เรื่องราววุ่นวายไปกันใหญ่ ไม่อยากให้ความหวัง"
แม้เพื่อนสนิทจะออกหน้าเชียร์แค่ไหน แต่ดูเหมือนยาหยีจะยังซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกตัวเอง ไม่ได้คิดไปไกลกับโรม ผู้ชายที่แสนดีอย่างเขา
"แปลว่าต่อให้เธอจะไม่มีพี่ไทเท เธอก็ไม่ยอมคบหากับพี่โรมใช่ไหม"
"บอกแล้วไงว่าตอนนี้ ฉันยังไม่พร้อมเปิดใจ"
"แต่ก็เรียนรู้กันไปก่อนก็ได้"
แม้พยายามหาเหตุผลมาอธิบาย แต่เพื่อนก็ยังไม่ยอมรับฟัง สุดท้ายก็คงต้องปล่อยให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ ว่าความสัมพันธ์จะจบลงยังไง
คอนโดมิเนียมหรูกลางเมือง
ไมยราพเดิ
