ข้างบนที่ง้องอนกันตามประสาผัวเมีย คนข้างล่างก็ยังอยู่กันครบ เล่นน้ำต่ออย่างสนุกสนานเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ถ้าจะไม่สนุกก็คงมีแค่คนเดียว
“บูมแต่งงานนานหรือยัง” สายรุ้งเดินเข้าไปถามธีร์ที่อยู่ใกล้สุด
“หลังปีใหม่” ตอบกลับอย่างไม่ใช่ความลับต้องปิดบังอะไร
“แล้วสองคนนั้นคบกันนานหรือยัง” ถามต่อด้วยความอยากรู้ “ไปรู้จักและรักกันได้ยังไง ทำไมถึงแต่งงานเร็วนักล่ะ”
ถึงเธอกับบูมจะเลิกกันไปสองปีกว่า แต่ตอนคบกันมันก็ดีมาก บูมเคยรักเธอมาก จนเธอรู้สึกมั่นใจว่าหากกลับมาและอยากกลับมาคบกันใหม่อีกครั้ง มันไม่ใช่เรื่องยากเลยสักนิด
“ไว้รอถามมันเองเลย” บางเรื่องคนนอกก็ไม่จำเป็นต้องพูด ถึงจะเป็นเพื่อนแต่เคารพเรื่องส่วนตัวของเพื่อนเสมอ
“...” สายรุ้งไม่ได้คำตอบในคำถามก็ไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่ เดินไปนั่งเก้าอี้พลาสติกอย่างไม่คิดกลับ อยากคุยกับบูมอีกครั้ง อยากรู้เรื่องของเขาให้มากกว่านี้ เผื่อจะเห็นความผิดปกติ
