When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
พายุเลือกไม่สนใจเดินไปหยิบขันตักน้ำในโอ่งนั่งแปรงฟันที่ชานบ้าน ซึ่งฟ้าใหม่ก็นั่งมองพายุแปรงฟันเงียบ ๆ กระทั่งพายุแปรงฟันเสร็จก็เดินกลับเข้าไปในห้องนอนเช็ดหน้าเช็ดตาใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยแล้วเดินออกมาข้างนอกเพื่อหาข้าวกินแล้วจะลงไปเช็ดน้ำไก่ “อ้ายพาสิกินข้าวเบาะ?” (พี่พาจะกินข้าวเหรอ?) เดินออกมาจากห้องได้ไม่กี่ก้าวเท้าสองข้างเป็นต้องชะงักก่อนพายุจะขานตอบพระพายในลำคอ “มานั่งนี่ก่อน” พระพายเดินไปจับแขนพายุไปนั่งลงที่โต๊ะ จากนั้นพระพายก็พยักหน้าส่งให้ฟ้าใหม่ ร่างเล็กจึงรีบลุกขึ้นเดินเข้าไปในครัวไม่นานก็ออกมาพร้อมกับสำรับอาหารตั้งวางด้านหน้าพายุ ก่อนจะรีบวิ่งกลับไปหยิบขันน้ำเย็น ๆ มาตั้งวางคู่กับสำรับอาหาร “มีอะไร?” พายุนั่งมองอยู่นานก็ถามออกไปด้วยความสงสัยเมื่อเห็นพระพายกับฟ้าใหม่มีท่าทีแปลกไป ฟ้าใหม่ได้ยินคำถามเธอก็หันมองพระพายครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจพูดออกไป “คือหนูอยากขอบคุณที่พี่พาช่วย

