EP.6

1511 Words

ชายหนุ่มพยายามข่มตานอนจนกระทั่งเช้า วันเสาร์ห้องสรรพสินค้า "ปะป๊าพาจินนี่มาซื้ออะไรคะ" จินนี่ถาม “มาซื้อตุ๊กตาตัวใหญ่ๆเอาไว้กอด” “...” เด็กสาวยืนนิ่งตัวแข็งทื่อ “หยุดเดินทำไม เป็นอะไรหรือเปล่า?” เวย์เหลียวตัวหันมาถามอย่างสับสน "ปะป๊า ไม่อยากนอนกอดจินนี่แล้วใช่ไหมคะ" จินนี่ถามด้วยสีหน้าน้อยใจ “เปล่า แค่อยากซื้อให้ตอนปะป๊าไปเที่ยวกลับดึกๆจินนี่จะได้กอดตุ๊กตาก่อนไง” ชายหนุ่มลูบหัวปลอบสาวน้อยที่เอาแต่ก้มหน้าเศร้า "งั้นคืนนี้ปะป๊านวดนุ่มนิ่มให้จินนี่ เอาไหม" เวย์พูดเบาๆ “นวดนุ่มนิ่ม….ตกลงค่ะ” เด็กสาวคิดแป๊บเดียวก็ผงกหัวรับหงึกๆ พอเห็นสีหน้าจินนี่ดูไม่ค่อยดีเวย์เลยเผลอตัว อาจเป็นเพราะเด็กสาวชอบให้เขาจับนมบ่อยๆ สมองเลยสั่งการให้พูดออกไปว่าจะนวดนมให้ ตอนนี้เวย์รู้สึกเครียดกับตัวเองหนักกว่าเดิม บ้านรันเวย์13.00น. มีสายเรียกเข้าคลินิก เวย์เอื้อมไปรับโทรศัพท์ก่อนจะพูดคุยด้วยน้ำเสียงจริงจังในเวลาทำงานเหมือนอย่างเคย “ฮัลโหล” “มีคนไข้ปัญหาหนักมากๆ5เคสค่ะ คุณหมอเวย์” “อืม จะรีบไปเดี๋ยวนี้” ปกติเวย์จะมีเเพทย์ผู้ช่วย แต่ถ้าเคสหนักๆเช่นเกิดอุบัติเหตุจนฟันกรามหักหมดก็ต้องเป็นเวย์เท่านั้นที่จัดการได้ “…” จินนี่เหม่อมองแผ่นหลังของเวย์ที่เร่งรีบออกไปหาคนไข้ บ้านรันเวย์จ้างเพียงแม่บ้านทำความสะอาดรายวัน ส่วนเรื่องอาหารการกินเวย์จะเป็นคนทำเองตลอด เพราะทั้งบ้านอยู่กันแค่สองคน ตื้ด ตื้ด เด็กสาวยกมือถือขึ้นดูเมื่อได้ยินเสียงโทรเข้า จินนี่กดรับสายทันทีเมื่อเห็นว่าเป็นแนท “อืมว่าไง?” “ป๊าอยู่ไหม” “ไม่อยู่ไปคลินิก ทำไมเหรอ” “วันนี้กูกับฟิชจะไปผับกัน” “เฮ้ยย! ยังเด็กอยู่เข้าไม่ได้นิ” จินนี่ตกใจจนหลุดร้องออกมา “คนที่เช่าคอนโดฟิชจะพาเข้า พวกกูอยากไป ปีหน้าจะเข้ามหาลัยแล้ว เราต้องตามโลกให้ทันนะ!” แนทชักชวนเป็นเรื่องเป็นราว “เราต้องโทรขอปะป๊าก่อน” “โทรขอก็ไม่ได้ไปหรอก เอางี้! ตัดสินใจเองเดี๋ยว6โมงเย็นไปรับ ถ้าจะไปด้วย” ตู๊ด.... ตู๊ด.... พูดทิ้งท้ายเสร็จแนทก็กดวางสาย เด็กสาวกอดอกครุ่นคิดอย่างลังเลใจ ก็จริงอย่างที่แนทบอก ปีหน้าเธอจะเข้ามหาลัยแล้ว ถ้าตามโลกไม่ทันก็คงจะดูอ่อนต่อโลกเกินไป เล้านจ์คลับ {ผับ+ห้องVIP} "ไม่เชื่อว่าอีจินนี่จะมาด้วยได้ ฮ่าๆ" ฟิชแซว “กูเลยเตรียมชุดแล้วจอดเปลี่ยนให้มันก่อนมาเนี่ย” แนทยักคิ้วร้องบอก “เราโทรถามปะป๊าแล้ว กว่าปะป๊าจะกลับคงดึกๆเห็นว่าหมดเคสจะแวะไปหาเพื่อนที่คลับ เราเลยแอบออกมาได้” สาวน้อยพูดเสียงใส “เดี๋ยวนี้ไม่กลัวป๊าแบบแต่ก่อนแล้วเหรอ?” ฟิชถามยิ้มๆ “กลัวดิ! แต่เราโตแล้วนะ ก็ต้องมีปาร์ตี้บ้าง อิอิ” เด็กสาวยิ้มแก่นแก้ว "หู๊ยยย กราบ!!" แนทแซวขำๆ โซนผับ ตื๊ดๆๆ เต๊ๆๆๆ ล๊าๆๆๆ เสียงเพลงดังสนั่น สามสาวสั่งเหล้ามากินด้วยกัน ตอนแรกจินนี่ไม่กินแต่พอเห็นเพื่อนกินจึงลองกินดูบ้างนิดหน่อย "ยี๋ ขมอ่าาาา" จินนี่บ่นหน้ามุ่ย “เหล้านะไม่ใช่น้ำแดง อีจินนี่ ฮ่าฮ่า” แนทขำ “กูได้ยินว่าชั้น2เป็นVIP อยากเห็นว่ะ” ฟิชเอ่ยขึ้นมาอย่างตื่นเต้น “เราไปดูกันเถอะ ไหนๆก็มา” แนทเองก็อยากรู้อยากเห็นจึงตกลงใจกันไปดูด้วยกัน “จะดีเหรอ??” จินนี่เอ่ยขัดนั่งทำตาปริบๆมองทั้งคู่ "โฮ๊ยยยย อีจินนี่" แนทกับฟิชอุทานพร้อมกัน ชั้น2โซนVIP "อย่างกะในหนัง เหมือนซ่องเลย ฮ่าๆ" แนทพูด “ก็แค่มีห้องแยกแบบส่วนตัว ไม่หนุกเลย! แล้วอีจินนี่อะ” ฟิชหมดความสนใจก่อนจะหันไปถามแนท “ไปฉี่เดี๋ยวคงมา” แนทหันไปตอบฟิชอยู่ดีๆ ผู้ชายคนหนึ่งก็ออกมาชนจนเธอหลุดร้องตกใจ "ว้ายยย" "ขอโทษครับ พอดีไม่ทันระวัง" ชายหนุ่มผงกหัวขอโทษ ก่อนจะเอ่ยขึ้น สองสาวเจอกับสองหนุ่มหน้าห้อง พวกเขาเดินออกมาพอดีชายคนหนึ่งจนชนเข้ากับแนท "ขอโทษนะ มาผิดที่หรือเปล่า อายุถึง20ปีแลวเหรอ" เป็นชายอีกคนที่เอ่ยถามเสียงเรียบๆ "เสียมารยาท ไอ้โซ่" เดย์หันไปสะกิดบอกโซ่ “ขอดูบัตรได้ไหม??” โซ่ไม่ตอบแต่เดินเข้าไปใกล้ๆก่อนจะพูดกับสองสาวต่อ "มาแล้วๆๆๆ" อยู่ดีๆจินนี่ก็วิ่งเข้ามาพร้อมตะโกนเรียกสองสาว ควั๊บบบ เดย์กับโซ่หันมองตามเสียง “!!!!” เด็กสาวเบรกแทบไม่อยู่ ยืนนิ่งดวงตาเบิกกว้าง "จินนี่!!!" เดย์กับโซ่พูดพร้อมกันอย่างตกใจ “สะ..วัด..ดี ค่ะ...คุณอา” เด็กสาวช็อกหนัก ยกมือไหว้ทักทายเสียงสั่น จินนี่ไม่เคยรู้เลยว่าเวย์ไปคลับไหนเพราะเขาไม่เคยบอกพิกัด ไม่คาดคิดว่าจะบังเอิญมาเจอกันที่คลับแห่งนี้ "จินนี่รู้จักสองคนนี้ด้วยเหรอ?" โซ่ถามเหลือบมองสองสาว “เพื่อนๆหนูเองค่ะ คุณอาโซ่อย่าบอกปะป๊านะคะ” สาวน้อยก้มหน้าขอร้อง “แอบมาเหรอ??” เดย์ถาม “ค่ะ” จินนี่ตอบทั้งที่ยังก้มหน้าอยู่ "แสดงว่าสองคนนี้ยังไม่ถึง20สินะ ว่าแล้ว กูไม่เคยมองผู้หญิงพลาด" โซ่พูดอย่างมาดมั่น “พี่ชื่อเดย์นี่โซ่ เราเป็นเพื่อนของปะป๊าจินนี่” เดย์ส่ายหัวก่อนจะหันไปแนะนำตัวกับเพื่อนของจินนี่ "สวัสดีค่ะ" แนทกับฟิชยกมือไหว้ “โครตหล่อ” แนทหันไปกระซิบฟิชเบาๆ “ชื่ออะไรกันบ้างเอ่ย” เดย์ถามด้วยรอยยิ้ม "หนูชื่อแนท ส่วนนี่ฟิชค่ะ" แนทพึ่งตอบเสร็จ โซ่ก็โพล่งขึ้นมา “คนเชี่ยไรชื่อ ฟิด! จะฟิดจริงเหรอ ฮ่าๆ” "ชื่อฟิชค่ะ! ไม่ใช่ฟิดแบบนั้น! ฟิชที่แปลว่าปลา หน้าตาก็ดีไม่น่าโง่นะคะ" ฟิชไม่ยอมสวนกลับทันที “อ้าววว อีเด็กนี่!” โซ่ร้องถกแขนเสื้อขึ้นอย่างขำๆ "เฮ้ยยๆๆๆ ฉิบหาย! ไอ้เวย์มาถึงแล้ว มันเพิ่งส่งไลน์มาบอกเลย" เดย์รีบพูดแทรกทันที ปรึกกกก จินนี่สะดุ้งเฮือก ลุกลี้ลุกลนรีบผลักทุกคนเข้าห้องทันที "จินนี่ผลักเข้ามาทำไม?" เดย์ถามอย่างสงสัย “อยู่ข้างนอก ปะป๊าก็เจอสิคะ” เด็กสาวตอบอย่างร้อนรน “แต่......เรานัดมันที่ห้องนี้นะ!!” โซ่ยกมือก่อนจะพูดแห้งๆ แอ๊ดดดด เสียงเปิดประตูดังขึ้นหลังจากโซ่พูดเสร็จ "โทษทีติดเคสหนัก เลยมาช้า" เวย์เดินเข้ามา ควับ ทุกคนหันมองเวย์อย่างพร้อมเพรียง “ปะ ป๊า...” จินนี่พึมพำเหมือนคนสติหลุด “…” เวย์ชะงักหันมองเด็กสาวแล้วนิ่งเงียบ บ้านรันเวย์ ทุกอย่างในรถเงียบสนิท เวย์สั่งให้เดย์กับโซ่ไปส่งแนทกับฟิช ส่วนเขาเดินนำจินนี่มาที่รถด้วยสายตาดุดันไม่พูดไม่จาจนถึงบ้าน "ปะป๊า จินนี่ขอโทษ" จินนี่เริ่มน้ำตาคลอ “เดี๋ยวนี้จินนี่ทำตัวเหลวไหลขึ้นทุกวัน คิดว่าป๊าไม่รู้เหรอ!” เวย์หันไปตวาดใส่ อารมณ์ของเขาเดือดพล่านจนยากจะข่ม “ปะป๊า อย่าโกรธจินนี่นะคะ ต่อไปจินนี่จะไม่ดื้อแล้ว” เด็กสาวร้องไห้พูดเสียงแผ่ว "เข้าห้องไป ไม่ต้องออกจากห้องนอกจากจะไปเรียน เข้าไป!!!" เป็นครั้งแรกเลยที่เวย์ตะคอกใส่จินนี่แรงมาก "ฮือออ ปะป๊าาา" จินนี่ร้องไห้แล้ววิ่งเข้าห้องตัวเองไป ห้องจินนี่ จินนี่นอนกอดตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ในห้อง เธอร้องไห้ไม่หยุดจนเริ่มปวดหัว เอาแต่ตะโกนคำว่าปะป๊าเหมือนคนขาดสติ "ปะป๊าาา ฮืออออ ปะป๊าาา" หน้าห้อง เวย์ยืนพิงประตูฟังเสียงจินนี่ที่ร้องไห้พร้อมกับพูดแต่คำว่าปะป๊า อยู่ๆความหลังก็ย้อนกลับมา นี่มันเหมือนวันที่เขาเจอเธอร้องไห้อยู่ในกล่องเลย พอนึกถึงเรื่องนั้นมันก็ทำเวย์ใจอ่อนลงทันที แกร๊กกกก เวย์ถอนหายใจก่อนจะเปิดประตูห้องจินนี่แล้วเดินเข้ามาในห้อง "ฮือออ อึก อึก อืออออ" จินนี่ค่อยๆลืมตามอง แต่เธอยังคงเอาร้องไห้สะอึกสะอื้น “ทำไมจินนี่ถึงเป็นเด็กดื้อ!” เขาพูดเสียงเรียบ “หนูไม่ได้ตั้งใจนะคะ ปะป๊า” เด็กสาวร้องตอบทั้งน้ำตา ควับบ จุ๊บ เวย์คว้าตัวจินนี่มาแล้วจูบปากจนเด็กสาวไม่ทันตั้งตัว เธอตัวแข็งทื่ออยู่ในอ้อมกอดเวย์ “…”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more