"ใบ เดี๋ยวก่อนสิ คุยกับพี่ก่อน" คีรินทรเดินเข้ามาขวางทางใบบุรินไว้ หญิงสาวขมวดคิ้วยุ่งแม้จะรู้ดีว่าชายหนุ่มจะพูดกับตนเรื่องอะไร
"ถ้าพี่คีมีธุระอะไรก็ค่อยคุยกันตอนใบกลับมานะคะ ใบต้องรีบไปสนามบิน กลัวไม่ทันเครื่องค่ะ" เธออ้าง เพราะไม่อยากอยู่คุยกับคีรินทรนานกว่านี้
"ใบกำลังจะหนีหน้าพี่ คิดว่าพี่ไม่รู้หรือยังไง?" ชายหนุ่มพูดเสียงเบาลง เพราะเกรงว่าคนขับรถหรือแม่บ้านจะได้ยินเข้า
"ใบไม่ได้หนีหน้าพี่คีค่ะ แต่ว่ากำลังจะไปเที่ยวพักผ่อน" เธอตอบแบบขอไปที เพราะความจริงก็ตั้งใจที่จะหนีหน้าอย่างที่เขาว่า
"ไปพักผ่อนกับคาลล์เนี่ยนะ ใบกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่?"
"ไม่ได้คิดอะไรค่ะ เพราะปกติเราสองคนก็ไปเที่ยวพักผ่อนกันแบบนี้อยู่บ่อยๆ"
"หึ! คงสนิทกันมากสินะ?" เขาพูดประชดประชัน
"ใช่ค่ะ ใบกับคุณคาลล์เราสนิทกันมากอยู่แล้ว คุยธุระของพี่คีเสร็จแล้วใช่ไหมคะ ใบจะได้ไปสนามบิน" ใบบุรินไม่รอฟังคำตอบของคีรินทร
เธ
