ใบบุรินกำลังจัดโต๊ะอาหารสำหรับทั้งสองคน เธอทำสเต๊กเนื้อง่ายๆ โดยที่ไม่ได้ถามเจ้าตัวว่าอยากทานหรือไม่ แต่คีรินทรเห็นอาหารตรงหน้าแล้วก็เพียงพยักหน้าไม่ได้ว่าอะไร
"ดูท่าทางใบจะทำอาหารเก่งนะ" ชายหนุ่มสังเกตเห็นว่าใบบุรินหยิบจับเครื่องครัวอย่างช่ำชอง เพราะเขาแอบยืนมองอยู่ตรงประตูห้องครัวตอนเธอทำอาหาร
"ก็ไม่ถึงกับเก่งหรอกค่ะ พอทำได้แล้วก็พอทานได้" หญิงสาวตอบแบบคนถ่อมเนื้อถ่อมตัว แล้วจึงรินไวน์ลงแก้วให้ชายหนุ่ม
คีรินทรเดินมานั่งลงบนเก้าอี้ และยกแก้วไวน์ขึ้นดื่มจนหมดแก้วก่อนอาหารมื้อค่ำ สายตาจับจ้องมองใบบุรินด้วยแววตาเสน่หา
"ตกลงว่ายังไง คืนนี้จะนอนค้างที่นี่หรือเปล่า?" เขาอยากให้หญิงสาวยอมอยู่ด้วยความเต็มใจไม่ใช่เพราะถูกบังคับ
"ก็พี่คีพูดเองว่าถ้าใบมานอนด้วยแล้วพี่จะหายโกรธ ดังนั้นใบก็จะยอมนอนเพื่อทำให้พี่คีหายโกรธค่ะ" เธอตอบไม่เต็มเสียง
"หึ! ที่ยอมนอนเพราะว่าถูกพี่บังคับว่างั้น?"
"เอ่อ..
