กริ๊ง กริ๊ง กรี๊ง ////
" อรไปดูสิว่าใครมาบ้านเวลานี้"
สายพินท์เอ่ยขึ้นพร้อมเหลือบไปดูนาฬิกาเกือบจะสี่ทุ่มแล้วจึงหันไปให้อรที่กำลังนั่งดูละครอยู่ลุกขึ้นไปดูหน้าบ้านว่าใครมากดกริ่งเวลาดึกแบบนี้
" คุณผู้หญิงคะ คุณโลกันต์มาค่ะ "
"สวัสดีครับคุณน้าขอโทษนะครับที่ผมมารบกวนเวลานี้คือน้องสายไหมกลับบ้านมาหรือยังครับ เอ่อ คือผม " โลกันต์ยกมือขึ้นไหว้แม่ของแฟนสาวพร้อมกับเอ่ยขึ้นอย่างสุภาพด้วยสีหน้าที่ร้อนรนและเครียด
"ทะเลาะกันมาใช่ไหมโลกันต์" สายพินท์เอ่ยถามขึ้นเพราะเธอรู้ตั้งแต่ยัยหนูของเธอกลับเข้าบ้านด้วยสภาพเหม่อลอยดวงตาแดงกล่ำและยังรีบขอตัวขึ้นไปบนห้องโดยไม่พูดอะไรสักคำ
"ครับน้องสายไหมน่าจะเข้าใจผมผิด"
"ยัยหนูกลับมาได้นานแล้วไม่พูดไม่จาก็เดินขึ้นห้องไปจนป่านนี้ยังไม่ลงมาเลยแล้วเราไปทำอะไรให้น้องโกรธและร้องไห้กลับมาแบบนี้พอจะบอกน้าได้ไหม"
โลกันต์พยักหน้ารับและเริ่มเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้
