กลางวันแสกๆ...2 Nc +++

376 Words
"คุณนี่มันกลางวันนะ ไม่อายเหรอ" พิมพ์พลอยเอ่ยด้วยความเขินอาย "อายก็อดสิ" ศรุตพึมพำออกมาเบาๆ ก่อนที่เขาจะช้อนตัวอุ้มร่างบางไปวางลงที่เตียงใหญ่ แล้วตัวเขาก็จัดการกับอาภรณ์ที่ห่อหุ้มกาย จนตอนนี้ไม่เหลือสิ่งใดปกปิดแม้แต่ชิ้นเดียว ร่างหนาทาบทับลงบนร่างบาง จนคนตัวเล็กแทบจมลงไปกับที่นอนนุ่ม เรียวปากหนาถูกส่งไปครอบงำเรียวปากบาง พร้อมกับดันลิ้นชื้นเข้าไปเกี่ยวกวัดลิ้นเรียวเล็ก แล้วดูดดุนด้วยความปรารถนาที่กำลังเริ่มขึ้น มือหนาเลื่อนไปหยอกเย้ากับปทุมถันคู่งามอีกครั้ง ท่อนเอ็นใหญ่ของเขาก็เริ่มพองขยายตัวอีกครั้ง ซึ่งมันดันเข้าไปที่หน้าท้องของพิมพ์พลอยจนเธอรู้สึกได้ พิมพ์พลอยรู้สึกเสียวกระสันไปกับสัมผัสของเขา เธอปล่อยให้เขาหยอกเย้ากับเรียวปากบางจนพอใจ เขาถึงไปเคลื่อนลงมาเรื่อยๆ จนผ่านเนินอกตูมเต่งที่ชูชันหยอกเย้าสายตา ก่อนที่จะเคลื่อนต่ำลงมาเรื่อยๆ จนพบกับเนินสวาท ที่ปกคลุมด้วยไรขนอ่อน เขาใช้ลิ้นสว่านดูดกลืนเข้าไปที่กลางกายสาว พิมพ์พลอยรู้สึกเสียวจนต้องแอ่นสะโพกรับ มือของเธอกดเข้าที่ศีรษะของศรุตด้วยความเผลอไผล "อ่าส์..." เสียงครางหลุดรอดออกมาจากเรียวปากบางด้วยความเสียว เมื่อศรุตได้ยินเสียง เขายิ่งยีซ้ำเข้าไปที่ใจกลางแห่งความเสียว อีกทั้งมือหนาก็บีบเคล้นที่อกตูมเต่งเพื่อสร้างความวาบหวามให้กับเธอ นั่นยิ่งทำให้พิมพ์พลอยรู้สึกเหมือนล่องลอยอยู่ในดินแดนแห่งสวรรค์ น้ำรักหวานใสไหลเยิ้มออกมาจากปากทางรัก ชายหนุ่มจึงดูดกลืนมันอย่างไม่รังเกียจ มันยิ่งทำให้พิมพ์พลอยรู้สึกเขินอายจนไม่อาจมองหน้าเขาได้ เมื่อหญิงสาวถึงฝั่งฝันแล้ว ก็เป็นคราวของชายหนุ่มบ้าง เขาละใบหน้าออกจากกลีบดอกไม้สีสด แล้วใช้ท่อนเอ็นใหญ่ค่อยๆ ดันเข้าไปในช่องทางรักช้าๆ ท่อนเอ็นใหญ่ค่อยๆ หายเข้าไป ก่อนที่สะโพกสอบจะเริ่มบรรเลงเพลงรักอีกครั้ง
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD