โต๊ะอาหาร
เมื่อพิมพ์พลอยและศรุตมาถึงที่โต๊ะ ทั้งคู่ก็พบว่าคุณหญิงแม้นวาดนั่งรออยู่ที่โต๊ะอาหารแล้ว เมื่อคุณหญิงแม้นวาดเหลือบใบหน้าขึ้นมอง ท่านก็ต้องพบกับความตกใจเป็นอย่างมาก เมื่อพิมพ์พลอยมีใบหน้าแดงกล่ำเพราะเพิ่งจะผ่านการร้องไห้มาหมาดๆ
“หนูพลอยเป็นอะไรลูกตาบวมหมดเลยลูก” คุณหญิงแม้นวาดเอ่ยด้วยความตกใจ
“พลอยเขามีเรื่องกับพี่สาวเขานิดหน่อยครับแม่ แต่ผมเคลียร์ให้เรียบร้อยแล้ว แม่ไม่ต้องเป็นห่วง” ศรุตตอบออกไปแทนพิมพ์พลอยพลางเลื่อนเก้าอี้ให้พิมพ์พลอยนั่ง
“เรื่องอะไรไม่ดีก็ไม่ต้องเก็บมาคิดนะลูก” คุณหญิงแม้นวาดยังคงเอ่ยด้วยความเป็นห่วงสะใภ้ของท่าน
“ขอบคุณนะคะคุณแม่” พิมพ์พลอยเอ่ยพลางยกมือไหว้คุณหญิงแม้นวาด
“ทานข้าวกันเถอะลูก เดี๋ยวจะได้ไปพักผ่อน แล้วไม่ต้องคิดอะไรมาก” คุณหญิงแม้นวาดเอ่ยด้วยความเป็นห่วง
ทุกคนจึงหยุดสนทนากัน และนั่งรับประทานอาหารกันอย่างเงียบๆ เมื่อทานเสร็จเรียบร้อยแล้ว ศรุต
