หลังจากเอเดนและธาวินพูดคุยกันเสร็จทั้งคู่ก็เดินกลับเข้าไปด้านในห้อง เขาและเพื่อน ๆ พูดคุยสัพเพเหระกันไปเรื่อยโดยมีนับดาวที่นั่งอยู่ด้วย จนกระทั่งได้เวลาต้องลงไปพบปะผู้คนด้านล่างซึ่งเป็นส่วนของห้องโถงกว้างอีกครั้ง
“ดึกแล้ว ลงไปข้างล่างหน่อยดีกว่าว่ะ” เซเวียร์เอ่ยบอก
“อืม ๆ กูว่างั้นล่ะ ไอ้เอเดน...พวกกูลงไปก่อนนะ”
“เออ เดี๋ยวกูตามลงไป” เอเดนเอ่ยตอบเจคอบพลางพยักหน้ารับรู้
เพื่อน ๆ มาเฟียทั้งสามคนจึงได้เดินนำลงไปก่อน เหลือเพียงเอเดนและนับดาวที่ยังอยู่ด้านบน หญิงสาวลุกยืนขึ้นพร้อมชายหนุ่ม ก่อนจะเดินนำหน้าเขาไปโดยมีเขาเดินตามหลัง
พรึ่บ
แต่ระหว่างที่กำลังก้าวเดินจู่ ๆ คนตัวสูงก็คว้าตัวโอบกอดเธอจากด้านหลังท่ามกลางบรรยากาศที่เงียบงันริมระเบียง นับดาวตกใจเล็กน้อยเอียงหน้าจะหันตัวไปหาเขาแต่เขาก็ยึดกอดเธอไว้อย่างนั้นชั่วครู่
“ขอกอดแบบนี้อีกสักพักนะ”
“คุณเอเดน...”
“ขอแค่สองนาที เดี๋ยวค่อยลงไป
