ณ รีสอร์ตไร่แสน
มนัสวียืนมองตนเองอยู่ตรงหน้ากระจกบานใหญ่ เธอเห็นว่ารังสิมันต์เดินมาสวมกอดตนจากด้านหลังจึงรู้สึกเขินอายเล็กน้อย
"พี่สิงห์...จะทำอะไรคะ?" หญิงสาวหวาดหวั่นใจเกรงว่าชายหนุ่มจะทำอะไรเกินเลย เพราะมือของรังสิมันต์กำลังแตะสัมผัสเอวบางคอดของมนัสวีแผ่วเบา
ความจริงแล้วเธอต้องการแยกห้องนอนกับรังสิมันต์ตั้งแต่แรก แต่โชคร้ายที่ไร่แสนเป็นรีสอร์ตเล็กๆ ในไร่ส้มมันจึงเหลือเพียงห้องพักห้องสุดท้าย แม้จะมีสองเตียงนอนแต่ก็ไม่ได้รู้สึกสบายใจเลย
"พี่แค่อยากกอดมะนาวอยู่แบบนี้ ได้หรือเปล่าครับ...?"
"พี่สิงห์ มะนาวกำลังแต่งตัวอยู่นะคะ อีกหน่อยเราก็จะออกไปดูพระอาทิตย์ตกดินกันแล้ว" มนัสวีปฏิเสธทางอ้อม
เธอยังไม่พร้อมที่จะก้าวข้ามความสัมพันธ์ไปถึงขั้นลึกซึ้ง หญิงสาวยังไม่มั่นใจเสียด้วยซ้ำว่าระหว่างตนกับรังสิมันต์คือความรักแบบไหน
เพราะชายหนุ่มเป็นนักธุรกิจรุ่นใหม่ไฟแรง เป็นผู้ชายในฝันผู้หญิงหลาย
