"พ่อเลี้ยงชัชชน ทำไมวันนี้ถึงมาหาผมถึงที่นี่ได้ล่ะครับ?" พ่อเลี้ยงแสนทักทายเพื่อนบ้านด้วยรอยยิ้ม พ่อเลี้ยงชัชชนเป็นรุ่นพี่ที่เขาเคารพเหมือนญาติพี่น้อง เพราะสองไร่ไปมาหาสู่กันตั้งแต่รุ่นปู่ย่าตายาย
"มีข่าวมาส่งว่ะน้องชาย" เขาเดินมาใกล้ และยังมองไปยังรมตีด้วยความแปลกใจ เพราะเธอมีใบหน้าละม้ายคล้ายกับรังสิมันต์
"เดี๋ยวเราไปหาที่คุยกันดีกว่า" แสนพูดแล้วจึงพาพ่อเลี้ยงชัชชนเดินห่างออกไปมากพอสมควร มากพอที่รมตีจะไม่ได้ยินเรื่องที่ทั้งสองคนจะคุยกัน
"มีคนมาขอซื้อที่ดินอีกแล้วเหรอครับ?" เพราะหากไม่ใช่เรื่องนี้ พ่อเลี้ยงชัชชนก็คงไม่มาส่งข่าวถึงที่ไร่เช่นนี้
"ใช่ แต่ก่อนอื่นพี่อยากรู้ ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกันเหรอ ทำไมพี่ถึงรู้สึกว่าเขาหน้าตาคล้ายกับใครคนหนึ่ง..." เขาถามและยังพเยิดหน้าไปยังสาวสวยคนนั้น
"เอ่อ...เมียผมเองครับ" แสนตอบไปตามความรู้สึกของตนเอง เพราะไม่มีเหตุผลอะไรที่จะโกหกพ่อเลี้ยงชัชชน
