โยธาพานลินดาไปวัด เธอซื้อข้าวซื้อขนมที่น้องธามชอบกินไปทำบุญให้ลูก หลังทำบุญกรวดน้ำเสร็จ ก็ไปที่เจดีย์เก็บกระดูกลูกโยธาเอารถบรรทุกดินคันใหญ่สีแดงวางไว้ นลินดาเอาดอกไม้สีขาววางไว้ในกระบะรถอีกที " พี่รูปหล่อเอารถบรรทุกมาให้ครับ แม่หนูบอกว่าหนูชอบสีแดง พี่เลยซื้อคันสีแดงมาให้ พี่กับแม่ของหนูช่วยกันเลือกเลยนะ ชอบไหมครับมาเอาไปเล่นนะ " " น้องธามแม่มาหาแล้วครับ หนูอยู่ที่นั่นเป็นยังไงบ้าง คิดถึงแม่รึเปล่า แม่คิดถึงหนูทุกวันเลยครับ หนูมัวแต่เล่นอยู่เหรอ ถึงไม่มาหาแม่ในฝันเลย ฮือ ฮือ " พูดไปก็น้ำตาไหลไป ในที่สุดก็ไม่อาจจะกลั้นเอาไว้ ยืนร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ตรงนั้น โยธารั้งตัวนลินดาให้มาซบอกผ่านไปซักพัก เสียงของหล่นตุ๊บ ทำให้ทั้งคู่ผละออกจากกัน นลินดาหันไปมองทั้งน้ำตา ภาพตรงหน้าคือพระรูปหนึ่งที่คุ้นหน้า พีรวิช พีรวิชตั้งใจเอาขนมมาวางไว้ที่เจดีย์ของลูก แต่ภาพตรงหน้าที่เห็น มันทำให้เขาแขนขาอ่อนแ