เสียงคลื่นลมทะเลที่พัดแทรกเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของการสนทนา ยืนยันว่าลูกสาวของเธอยังอยู่ที่ทะเล
เป็นความจริง มินตราไม่ได้โกหก เธออยู่ที่เกาะ แต่เป็นเกาะรังนกของธันวา ไม่ใช่รีสอร์ตของกันย์
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น อยากรู้ว่าทำไมหนูต้องโกหกแม่” ยุพาถาม น้ำเสียงคาดคั้น
“อะไรนะคะแม่”
มินตรารู้สึกตกใจว่าแม่ของเธอรู้ความจริงได้อย่างไร ทว่าไม่ทันจะถาม
แทนคำตอบว่ายุพารู้ได้อย่างไร เธอก็ยื่นโทรศัพท์ให้กันย์
“มิน...นี่ผมเองนะ”
“คุณกันย์” มินตราอุทานออกมาด้วยความตกใจ
ความจริงถูกเฉลยออกมาในที่สุด เมื่อกันย์คาดคั้นหนัก เมื่อไม่อาจปิดบังทุกอย่างเอาไว้ได้อีกต่อไป มินตราจำต้องสารภาพออกมาตามตรงว่าตอนนี้เธออยู่ที่เกาะรังนกของธันวา ยืนยันด้วยเสียงคลื่นลมและเสียงร้องของนกนางนวลที่แทรกเข้ามาในเสียงสนทนาเป็นระยะๆ
“อะไรนะ คุณอยู่ที่เกาะรังนก นี่ผมไม่ได้หูฝาดไ
