“ถามอะไรหน่อยได้ไหม” ธันวาเป็นฝ่ายเอ่ยถามขึ้นบ้าง
“คะ…”
“คืนวันที่เธอแต่งงาน…ฉันเคยมาที่นี่ครั้งนึง ที่เรือนหอหลังนี้ กระทั่งได้เห็นว่าคืนนั้น เธอกับกันย์ เอ่อ…” เขาสารภาพ แม้อยากรู้ว่าคืนนั้นเกิดอะไรขึ้นภายในห้องนอน ทว่าอยู่ๆก็รู้สึกกระดากที่จะกล่าวต่อ
“คืนนั้นกันย์เข้ามาในห้อง เขาพยายามจะทำหน้าที่สามี แต่ฉันไม่พร้อม ฉันบ่ายเบี่ยง ขอผลัดผ่อน ด้วยเหตุผลง่ายๆว่ายังลืมใครบางคนไม่ได้” เธอไม่ได้กล่าวออกมาตรงๆว่าใครคนนั้นที่เธอเอ่ยถึง ก็คือเขานั่นเอง
“แล้วยังไง…?” เขาทำน้ำเสียงเร่งเร้า
“กันย์โกรธมาก ถึงกับทำลายข้าวของ” นายหัวนึกย้อนไปถึงคืนนั้น ตอนที่ได้ยินเสียงคล้ายแจกันตกแตก หลงคิดไปว่าเจ้าบ่าวกับเจ้าสาวกำลังระเริงรักกันด้วยความรุนแรง
“แล้วยังไงต่อ…?” เขายังคงเร่งเร้าด้วยความอยากรู้
“คืนนั้นกันย์ถามว่าเป็นเพราะฉันรักนายหัวใช่ไหม? ซึ่งฉันก็ตอบออกไปว่าใช่ จากนั้นกันย์ก็ถามอีกว่ามีอะไ
