ชายหนุ่มรับปืนจากมือของเท่ง สะบัดหน้าไปสบตาไอ้ชัย แล้วอธิบาย
“ปืนกระบอกนี้มีกระสุนอยู่ 6 นัด กูจะเอากระสุนออกครึ่งหนึ่ง เหลือเอาไว้เพียง 3 นัด เท่ากับว่ากูให้โอกาสมึงตามที่บอก ‘ห้าสิบๆ’ มึงต้องยิงหัวกบาลตัวเองหนึ่งที เพื่อลงโทษตัวเองที่ไม่ซื่อสัตย์ โชคของมึงจะดีหรือร้าย ก็ลุ้นเอาจากลูกกระสุนในรังเพลิงก็แล้วกัน ถ้ามึงรอดตาย…มึงอยู่ที่นี่ได้ จะไม่มีใครส่งมึงกลับ แต่ถ้ามึงกลัวตาย…เราไม่ต้องเล่นเกมส์นี้ ไม่มีใครบังคับ…แต่มึงต้องออกไปจากเกาะนี้เดี๋ยวนี้”
เป็นการยื่นคำขาดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นเป็นที่สุด เท่งนึกกลัวใจของนายหัว แม้รู้ว่าลึกๆแล้วเขาไม่ใช่คนอำมหิตก็ตาม แต่เท่าที่สัมได้ ในบางครั้ง นายหัวคนนี้ก็มีบุคลิกภาพอันซับซ้อนเกินจะหยั่งได้เช่นกัน
จากที่หลุบสายตาลงต่ำ ไอ้ชัยเงยหน้าขึ้นมา เริ่มรู้ซึ้งแล้วว่าผลพวงของความโลภทำให้มันกลืนไม่เข้าคายไม่ออกถึงเพียงนี้
“ว่าไง…เอ็งชอบเสี่ยงไม่ใ
